Waar een vereniging groot in kan zijn. In dit geval hebben wij het over vierdeklasser SV Lierop. De rood-witten presteren meer dan uitstekend en zouden zomaar eens historie kunnen gaan schrijven. Drie van de vier seniorenteams doen namelijk mee om het kampioenschap, zo ook het vaandelteam dat ‘vriend en vijand’ verrast in de 4e Klasse G.
Lierop
(Door Peter Bussers) Voor wie niet weet waar Lierop ligt; Lierop is een dorpje dat valt onder de gemeente Someren en een dorpje dat momenteel ruim 2300 inwoners telt. Lierop herbergt zeven sportverenigingen waaronder een motorclub, een tennisvereniging, een korfbalvereniging en een rijvereniging. De grootste vereniging is echter de plaatselijke voetbalclub SV Lierop met 410 leden. Toch moet men naar aller eerlijkheid zeggen dat Lierop niet echt bekend is geworden door de voetbalprestaties van het eerste elftal. Nee, de meeste mensen kennen Lierop waarschijnlijk vanwege het alom bekende Nirwana Tuinfeest, dat al sinds de beginjaren zeventig wordt georganiseerd en waar telkens ruim 15000 bezoekers op afkomen.
Hoogtepunten
Dat ter info. Terug naar de plaatselijke SV. 
Lierop, dat in een soortgelijk shirt speelt als Feyenoord, telt dus 410 leden. Het heeft momenteel de beschikking over 4 senioren elftallen, 1 vrouwenteam onder 20 jaar en 10 juniorenteams. Zoals eerder beschreven zijn de prestaties in het verleden niet echt om naar huis te schrijven, al is dat misschien ook wel logisch voor een vereniging uit zo´n klein dorpje.
Natuurlijk beleefde de vereniging wel enkele hoogtepunten. Zo werd het in het seizoen 1995-1996, bij het 50-jarig bestaan kampioen in de 5ee Klasse. Vijf jaar (1999-2000) later mocht het opnieuw een feestje vieren, en opnieuw in de 5e Klasse. Lierop draaide toen een uitstekend seizoen, verloor slechts twee wedstrijden maar verspeelde teveel punten aan de ‘kleintjes’. Zodoende eindigde het derde op zeven punten achterstand van de kampioen Maarheeze, waarvan het overigens wel twee keer wist te winnen (3-2 en 2-4).
Lierop mocht de nacompetitie in en nam het daarin op tegen de nummers twee en vier van de ranglijst, Boekel Sport en Handel, en was succesvol. Waar het in de competitie nog tweemaal gelijkspeelde tegen Handel werd er toen met 3-1 gewonnen. Het tweede duel wordt nu nog steeds betiteld als de meest legendarische wedstrijd ooit in de historie van de club. Zowel Boekel Sport als Lierop hadden het duel tegen Handel gewonnen dus zou de beslissing moeten vallen in het onderlinge duel. Lierop moest winnen, Boekel had genoeg aan een gelijkspel. Na een sensationele wedstrijd, met maar liefst 18 minuten blessuretijd, wisten de rood-witten de 1-2 en dus de winnende goal te scoren, waardoor het terug mocht keren in de 4e Klasse.
Het kleine Lierop schrijft historie
Vanaf dat moment, het jaar 2000, viel er weinig meer te vieren voor de Lieropenaren. Lierop pakte nog tweemaal een periode, kreeg één periode cadeau en wist nog eenmaal kampioen te worden, opnieuw in de 5e Klasse, in het seizoen 2013-2014.
De beste prestatie ooit zette Lierop overigens neer in het seizoen 2002-2003. Lierop werd toen weliswaar vijfde in de competitie (4e Klasse) maar mocht de nacompetitie in doordat HVV Helmond, na het uit de hand gelopen beslissingsduel tegen Merefeldia, uit de competitie werd genomen. Lierop was in die nacompetitie allereerst over twee wedstrijden te sterk voor eveneens vierdeklasser MVC’19 (1-1 en 1-4), was daarna verrassend te sterk voor derdeklasser FC ODA (2-2 en 4-3) en in de finale voor vierdeklasser HBSV (1-0). Lierop schreef historie en promoveerde voor het eerst in haar bestaan naar de 3e Klasse.
Veelal rechterrijtje
Een prestatie van formaat, maar eerlijk is eerlijk; Lierop had niets te zoeken in die 3e Klasse. Dat bleek wel ook doordat het troosteloos laatste werd met slechts vijftien punten uit tweeëntwintig wedstrijden, met vijf punten achterstand op de nummer voorlaatst ELI en maar liefst twaalf punten achterstand op de nummer tien Maarheeze.
Lierop keerde terug in die 4e Klasse, een klasse waar het gelet op de historie voornamelijk in uitkwam. Maar Lierop bleef het lastig houden, ook in die 4e Klasse. Het team speelde veelal tegen degradatie welke er uiteindelijk ook zou komen. In 2009-2010 degradeerde Lierop naar de 5e Klasse en had het maar liefst vijf jaar nodig om terug te keren op het vertrouwde niveau.
Sinds het seizoen 2014-2015 komt Lierop weer uit in de 4e Klasse. Aanvankelijk wist het telkens een plekje in de middenmoot te veroveren, maar de laatste vier jaar werden de resultaten weer minder en moest het zelfs waken voor degradatie. Lierop werd een keer twaalfde, elfde en eindigde vorig seizoen op een achtste plaats.
Tim van Seggelen
Nieuwe ronde, nieuwe kansen met een nieuwe klassenindeling en een nieuwe trainer. Mark Lommen vertrok en Tim van Seggelen kwam. Tim, vijftien seizoenen lang basisspeler van Someren 1, kwam over van Someren waar hij enorm veel indruk wist te maken. Direct in zijn eerste jaar als hoofdcoach wist hij bij Someren via de nacompetitie promotie af te dwingen naar de 1e Klasse. Vervolgens presteerde hij ook op dit niveau met zijn manschappen uitstekend door het seizoen af te sluiten met een vierde plaats.
Tim verliet of misschien wel beter gezegd, moest Someren vervolgens verlaten vanwege het ontbreken van het UEFA A-diploma en maakte misschien toch wel een opmerkelijke overstap naar buurman en dus vierdeklasser Lierop. Opmerkelijk of niet, met de komst van Tim veranderde er veel bij Lierop, zoveel dat het van een degradatiekandidaat ineens een titelkandidaat is.
De verrassing van 4G
Lierop behoorde bij het begin van het seizoen aanvankelijk zeker nog niet tot de titelkandidaten. ELI en SV Brandevoort daarentegen wel. ELI, dat al enkele jaren zit te azen op promotie, maakt deze ook waar. Het team van trainer Jeroen Vermaas bezet momenteel een derde plaats en wist acht van haar veertien wedstrijden te winnen. Verder speelde het vijfmaal gelijk en verloor het alleen bij Rood Wit’62.
SV Brandevoort daarentegen begon enorm slecht aan de competitie. SV Brandevoort verloor haar eerste vier wedstrijden, waaronder tegen de nummer voorlaatst MVC (1-3). Hoewel SV Brandevoort nu een aan een uitstekende reeks bezig is, waarin het al tien wedstrijden op rij ongeslagen is, lijken die vier nederlagen funest te zijn voor het kampioenschap. Brandevoort bezet momenteel een vierde plaats met maar liefst zeven en acht punten achterstand op de grote verrassingen van dit seizoen namelijk ASV’33 en dus Lierop.
ASV’33 sloot het vorige seizoen al uitstekend af en begon dit seizoen ijzersterk met vijf overwinningen op rij. In de daaropvolgende zeven wedstrijden verliep het allemaal iets moeizamer maar bleef het wel punten pakken. Zoveel punten dat het bijna een maand geleden de eerste periodetitel wist te pakken. Maar zoals gezegd; ASV’33 lijkt in een iets mindere fase te zitten waarin het ook tegen de eerste nederlaag aanliep tegen de grootste verrassing van het seizoen; SV Lierop.
SV Lierop is dus aan een enorm opmerkelijk seizoen bezig. Vorig seizoen wist het in totaal maar zeven overwinningen te boeken, waarvan slechts drie na de winterstop met een achtste plaats dus als gevolg. Dit seizoen begon het met een overwinning op MVC (5-0) waarna het met 2-0 verloor bij ASV’33. Vervolgens bleef het team van Tim van Seggelenmaar liefst acht wedstrijden op rij ongeslagen wat een record betekende (Lierop bleef eens twaalf wedstrijden op rij ongeslagen in 2013-2014 en tien wedstrijden op rij in het seizoen 2010-2011, dit was echter beide in de 5e Klasse).
Lierop boekte daarnaast in de eerste seizoenshelft al net zoveel overwinningen als het gehele seizoen daarvoor. Na de winterstop is Lierop werkelijk waar de startblokken uitgeschoten en maakt het zelfs mogelijk nog meer indruk dan in de eerste seizoenshelft. Lierop boekte allereerst een bijna recordzege op MVC (7-0). Het record staat namelijk op 0-8 uit tegen RKPVV in 2012, daarna wist Lierop nog 7-2 te winnen van FC ODA (2018) en 6-0 van Altweerterheide (2019).
Vervolgens was het duidelijke de betere van ASV’33 en pakte het de koppositie in de 4e Klasse G. Afgelopen zondag liet de formatie van Tim van Seggelen nogmaals zien waar het allemaal toe in staat is. Rood Wit’62, dat thuis moeizaam werd verslagen , werd deze keer met 0-3 aan de kant gezet. Het was voor Lierop de eerste overwinning in de eenentwintigste eeuw bij Rood Wit’62.
Topschutter Nick Verdonk
Een van de doelpunten van Lierop werd afgelopen zondag overigens gescoord door aanvaller Nick Verdonk. Een bijzonder doelpunt omdat Nick twee seizoenen geleden nog uitkwam voor Rood Wit’62. Nick maakte, terwijl hij speler was van onder de 19, zijn debuut bij Rood Wit’62 1 onder trainer Pim Kornuijt. Het jaar daarop kwam Said Yahia en kreeg hij aanzienlijk minder kansen en minder speelminuten bij het eerste elftal. Ook bij het tweede elftal kwam Nick weinig tot spelen toe wat hem, met pijn in zijn hart, deed besluiten Rood Wit’62 de rug toe te keren. Nick: “Bij het eerste elftal kreeg ik mijn inziens te weinig speelminuten. Door miscommunicatie kwam ik vervolgens ook nauwelijks tot spelen toe in het tweede. Voor mijn gevoel kon ik niets anders dan te vertrekken bij Rood Wit’’62, wat zeker niet makkelijk was omdat ik daar mijn gehele jeugd heb gespeeld.”
Nick besloot, daar zijn vader in Lierop woont, zich aan te melden bij Lierop waar hij al verschillende jongens kon. “Ja dat klopt. Maar het was niet alleen dat. De vader van mijn vriendin probeerde mij ook over te halen om te gaan spelen voor Lierop. Weliswaar een dolletje maar het gaf mij op een bepaalde manier toch een gevoel van waardering. Ik heb natuurlijk wel even getwijfeld maar ik ben iemand die liever spijt heeft van iets wat hij wel doet, dan dat je bang bent voor een kans en die je niet grijpt.”
Nick vertrok daarop naar Lierop en voelde zich direct thuis. In zijn eerste seizoen, waarin Lierop dus slechts achtste werd kwam hij direct tot tien doelpunten. Inmiddels staat de teller dit seizoen al op elf doelpunten en voelt hij zich happy bij de vierdeklasser en ziet hij de toekomst heel zonnig tegemoet. “Dat kun je wel zeggen. Vorig seizoen waren de resultaten dan misschien wel niet zo goed maar voelde ik mij echt wel op mijn plaats. Ik heb er ook geen seconde spijt van gehad dat ik de overstap heb gemaakt. Lierop is gewoon een warme, open en mooie club om onderdeel van uit te maken. Ik werd ook met open armen ontvangen en wist al snel een band op te bouwen met mijn teamgenoten.
De accommodatie is ook top, het bestuur heeft zijn zaakjes goed voor elkaar en er zijn heel veel vrijwilligers. De mensen zijn heel open en geïnteresseerd en accepteren je ook gewoon zoals je bent. Dit alles draagt dan ook bij waar we momenteel staan. Dit en natuurlijk de trainer. Kijkend naar de prestaties dit seizoen dan denk ik dat dit echt te danken is aan Tim van Seggelen. De manier hoe hij ons als groep weet te motiveren en aan weet te sturen in het veld. Er is een duidelijk plan bij iedere wedstrijd. Persoonlijk vind ik het echt een hele goede trainer en daarbij durf ik ook wel te zeggen; de beste die ik tot nu toe heb gehad.
Het vertrouwen dat hij onze spelersgroep geeft en het stukje individuele aandacht om een speler beter te willen maken, daar is Tim echt goed in. Hij zegt waar het op staat en heeft zoveel passie voor voetbal. Het is in ieder geval ook iets wat heel goed bij mij past daar ik zelf ook enorm fanatiek ben. Verder denk ik ook dat wij momenteel een groep hebben die alles voor elkaar over heeft, en dat alles tezamen zorgt er voor dat we dit seizoen heel ver kunnen komen, zowel met één als twee.
Als wij ons eigen niveau kunnen halen denk ik dat wij van weinig ploegen hoeven te verliezen. Natuurlijk komt er ook wat meer bij kijken, stel dat we bovenaan blijven staan. Er komt dan ook een stukje druk op ons als team te staan van buitenaf. Het is in ieder geval hoe dan ook een mooie uitdaging voor de hele jonge spelersgroep met 2/3 ervaren rotten die we hebben. Maar laten we niet op de zaken vooruit lopen. We kijken van wedstrijd naar wedstrijd en zullen elke wedstrijd alles moeten geven."
Tweede periode
Het ziet er vooralsnog in ieder geval allemaal uitstekend uit voor Lierop en wie weet kan het komende zondag wel een eerste prijs pakken. Lierop staat momenteel namelijk tweede in de periode welke komende zondag zal worden beslist. Het team van trainer Tim van Seggelen staat slechts één punt achter op koploper SV Brandevoort dat komende zondag zal moeten aantreden tegen de nummer twee van de reguliere standenlijst ASV’33.
Een gelijkspel zou dus heel erg welkom zijn bij dat duel. Wanneer SV Lierop namelijk zondag dan haar thuisduel tegen SPV weet te winnen, dan pakt het niet alleen een periode maar loopt het tevens uit op een concurrent voor het kampioenschap. Lierop zal echter zelf wel eerst wel moeten afrekenen met SPV waarvan het de laatste drie duels niet wist te winnen (3x gelijk).
Spannend einde
In Lierop is het vertrouwen in ieder geval groot en hopen ze op bovenstaand scenario. Maar om het nog verder door te voeren; het kan nog allemaal mooier worden. Volgende week zondag spelen ASV’33 en ELI namelijk tegen elkaar en moet SV Lierop op bezoek bij laagvlieger SV de Braak. In het gunstigste geval zou het dus zo kunnen zijn dat Lierop over twee weken een periode heeft en een voorsprong van zowel vijf punten op ASV’33 als ELI. Natuurlijk is Lierop er dan nog niet maar met nog zes wedstrijden op het programma, met in de laatste twee wedstrijden ELI (sinds 2003 1x winst, 3x gelijk en 5x verlies) en Brandevoort (laatste drie ontmoetingen 3x gelijk), komt het stukje geschiedenis wel heel dicht bij wat ze zouden kunnen gaan schrijven.
Over ruim twee maanden dan zullen wij het in ieder geval zeker weten. Dan weten we pas echt hoe bijzonder het seizoen 2023-2024 van Lierop zal zijn. Met één kampioen? Twee kampioenen of zelfs drie kampioenen want momenteel staan”ook Lierop 2 en Lierop 4 ongeslagen bovenaan. Lierop 2 heeft momenteel een voorsprong van twee punten en een wedstrijd minder gespeeld terwijl Lierop 4 reeds elf punten voorstaat.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?
Dave
Toon