De eerste wedstrijd tussen deze twee ploegen werd immers met 8-0 verloren door Woenselse Boys. Een dieptepunt in de trainerscarrière van Marco van den Braken.
De doorgaans goedlachse oefenmeester was na afloop van dat duel dan ook ziedend. 'Niet eens vanwege de uitslag of het .jpg)
feit dat we verloren van mijn oude club, maar wel omdat we ons als makke schapen naar de slachtbank lieten voeren en totaal geen tegenstand boden. DBS had een geweldige middag, maar voor mij was het écht een drama.
Die nederlaag heeft toch wel een tijdje doorgewerkt en het heeft even geduurd voordat we hiervan hersteld waren. Gelukkig hebben we ons daarna redelijk herpakt, al geef ik toe dat we veel te wisselvallig zijn. Heeft met kwaliteit, maar ook kwantiteit te maken.'
Woenselse Boys heeft een smalle selectie, aldus Van den Braken en beschikt bovendien over (te) weinig scorend vermogen. 'Het creëren van kansen is over het algemeen niet het probleem. Het gaat om het ook daadwerkelijk binnenschieten. Afgelopen zondag bijvoorbeeld, tegen Lierop, moeten we halverwege gewoon met 2-0 voor staan. Maar in tegendeel: wij maken de kansen niet af en zij scoren wél. En uiteindelijk verliezen we met 3-2. Wat dit betreft zitten we ook niet in een gunstige 'flow'. We moeten het vooral hebben van ons voetbal; de mouwen opstropen ligt ons niet zo.'
Beleving
En dit is wel hetgeen wat veelal wordt gevraagd in de vierde klasse. 'Als stadse club leg je het daarmee vaak af tegen de ploegen uit de dorpen. Die zijn blijkbaar wel in staat om er twee keer 45 minuten vol in te gaan. Wij slagen er niet om ons daartegen voldoende te wapenen. Een team als Unitas'59 kan dit wel. Die hebben genoeg voetballende kwaliteiten om dergelijke tegenstanders te verslaan. Of het een andere manier van beleving is, weet ik niet. Maar feit is wel dat ik te maken heb gehad met enkele spelers in de selectie, die midden in het seizoen zeiden: 'Trainer, we stoppen er mee, we hebben geen zin meer'. Heel vervelend en frustrerend.'
Hoe blijft een fanatieke trainer als Van den Braken dan toch gemotiveerd? 'Tja, je moet door. En ik heb het verder prima naar mijn zin bij Woenselse Boys. Met de jongens die wél zijn gebleven, vormen we een leuke groep en ik zie zeker nog wel mogelijkheden. Het is echter een soort algemene tendens in het huidige amateurvoetbal dat spelers allemaal een eigen agenda lijken te hebben. Vroeger was het veertig weken per jaar voetballen: twee keer in de week trainen en op zondag spelen. Nu zijn allerlei andere dingen veel belangrijker. Voetbal is bijzaak geworden.'
Ontlopen
Voor zondag gaat Van den Braken van de eigen kracht. 'DBS wil graag meedoen voor de derde periode en doet het ook de reguliere competitie, achter Unitas'59 en Mulo, natuurlijk best goed. Wij staan nog net boven de streep om degradatie of nacompetitie te ontlopen, maar we moeten wel punten blijven pakken. Ik vind niet dat we een ploeg hebben die in degradatiegevaar hoeft te komen, maar ze weten hier hoe moeilijk het is om onderaan weg te komen. Dit was vorig seizoen in de derde klasse zo en geldt ook zeker voor de vierde klasse. Laat DBS maar het eerste slachtoffer worden van onze dadendrang.'
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?