Bij deze uitverkiezing hoort een uitnodiging voor het bezoeken van een thuiswedstrijd van FC Eindhoven. Op 3 maart zijn RKSV Sterksel en SV Tivoli tijdens een thuisduel van FC Eindhoven tegen Telstar gezamenlijk te gast in het Jan Louwers stadion. Alle leden van beide clubs kunnen gratis deze thuiswedstrijd van FC Eindhoven bezoeken. Tevens wordt het bestuur, het eerste elftal en de hoofdsponsor van beide verenigingen ontvangen in de business club en spelershome van FC Eindhoven.
Op de websites van beide partijen wordt voor en na de wedstrijd volop aandacht besteed aan de 'Club van de maand'. Daarnaast komen deze maand ook de voorzitters, Edwin Broekman van RKSV Sterksel en Andre Rennenberg van SV Tivoli aan het woord op Amateurvoetbaleindhoven over de gang van zaken binnen de club.
Geschiedenis RKSV Sterksel
Al vele jaren vóór de tweede wereldoorlog werd in Sterksel veelvuldig gevoetbald; echter (nog) niet onder de officiële vlag van de Koninklijke Nederlandsche Voetbalbond (K.N.V.B.). Uit oude archieven zijn o.m. gegevens en foto''s opgedist, waaruit kan worden vastgesteld dat in de jaren 1930 - 1932 al reeds aktief werd gevoetbald. De toenmalige voetbal-pioniers bleken de grondleggers van het huidige voetbal in Sterksel. Door de oorlogshandelingen werd men echter gedwongen in 1943 het voetbal stil te leggen. Vlak na de oorlog, in september 1945, begon de bal opnieuw te rollen. Deze herstart werd gemaakt door Jac Stienen, Dries van Kessel, Jac van Bommel en Wim Strauven. Oorspronkelijk draaide de vereniging onder de naam V.I.O.S., hetgeen vervolgens in november 1945 werd omgedoopt in S.V.V., met als bijnaam Sterkselse Veld Vlooien. Korte tijd nadien voetbalde de club onder de naam M.E.V.O., waaruit het huidige R.K.S.V.Sterksel is ontsproten. De feitelijke oprichting van de R.K.S.V. dateert aldus van september 1945. Destijds werd tevens aansluiting gezocht bij de K.N.V.B.
Terreinproblemen
Het voetballeven op Sterksel begon voor de deur van N.Scheepers aan de huidige Averbodeweg.Het eerste echte voetbalveld kenden wij op "de Braak", thans in gebruik van de ponyclub. Dat terrein had destijds een multifunctioneel karakter, want na het voetbal werd er nogal eens een crosswedstrijd verreden De zelf gemaakte doelen dienden veelal als hindernissen voor de crossers. Vandaar werd naar "de Dreef" getrokken, alwaar de "opkamer" van Lien Boerenkamp als kleedruimte werd gebruikt. Het eerste bestuur bestond uit een voorzitter, secretaris en een penningmeester. De club trok een trainer aan en het voetbal werd steeds beter. Opnieuw was men toe aan een nieuw terrein en er werd een stuk grond gehuurd aan de Stationsstraat (nu Beukenlaan) voor fl 50, - per jaar.
In mei 1946 werd besloten om voortaan 15 cent entreegeld te heffen bij thuiswedstrijden. In september 1946 probeerde de vereniging tevergeefs een jeugdafdeling op te richten, al moest daarvoor eerst overleg worden gepleegd met de geestelijke adviseur. Volgens hem moesten de leden zich, naast voetbal, ook bezig houden met toneelspelen en dansen. In augustus 1947 ging de Gemeente over tot het heffen van vermakelijkheidsbelasting en daarom werd besloten om de entreegelden voor volwassenen op 25 cent en voor kinderen op 12,5 cent te stellen.
In die tijd verkreeg de vereniging geld door contributie (50 cent) en de eerder gemelde entreegelden te innen, met daarnaast de verkoop van donateurskaarten. Trainers werden beloond in natura (''n ham, ''n varkenspoot of ''n zak aardappelen, etc.). Met de velden en trainingsaccomodaties bleef het kommer en kwel. Tot 1952 moest de vereniging de eindjes aan elkaar knopen. Met de contributie van twee elftallen kwam men ook niet ver en gelukkig kreeg de club in 1953 een gemeentelijke subsidie van fl 50,--. In 1953 werd de eerste jeugdgroep geformeerd van 10 spelers in de leeftijd van 12 t/m 18 jaar, die o.I.v. Sjef Driessens alleen nog maar vriendschappelijke wedstrijden speelde en daarna één seizoen in de competitie uitkwam. Sterksel kwam opnieuw in de terreinproblemen omdat er een nieuw schoolgebouw moest komen aan de Stationsstraat. Na lang onderhandelen werd een veld gehuurd van de heer Noordman, gelegen langs het Sterksels kanaaltje (nu Churchillpark). Diverse collectes, gemeentesubsidies, dansavonden en loterijen brachten geld in het laatje. Het ledenaantal bleef groeien en daarmee sneuvelden ook steeds meer ruiten bij de oude school en werd men gedwongen te gaan trainen bij Providentia. Op tweede Pinksterdag in 1958 was het eerste kampioenschap sinds de heroprichting een feit. In het seizoen ''58-''59 promoveerde Sterksel zelfs naar de 1e klasse.
Verandering van voetbal- naar sportvereniging
Begin 1960 veranderde de voetbalvereniging in een sportvereniging. Doordat er meerdere verenigingen onder een naam stonden ingeschreven bij (ie Kamer van Koophandel, konden financiële voordelen ontstaan).Uiteindelijk meldde alleen de handbalclub de Vlinders zich bij de sportvereniging aan. In hetzelfde jaar volgden de voetballende studenten van het St.Paulus College en de Witte Paters. Zij vormden het tweede elftal van de club.
Door een slechte trainingsopkomst degradeerde het vaandelteam naar de 2e klasse. Wel werd het tweede elftal kampioen. Het 3e lustrum was in aantocht (september 1960), maar ging organisatorisch totaal de mist in. De sportvereniging leed aan een bestuurscrisis als nooit tevoren. Om de lopende zaken toch op te lossen werden twee heren bijgestaan door twee dames; iets unieks in het voetbalwereldje.
Eind 1960 was de club financieel sterk achteruit geboerd. Men trachtte inkomsten te verkrijgen uit toernooien, loterijen en een contributieverhoging. In het seizoen ''61-''62 werd het eerste elftal kampioen. Op de jaarvergadering van 7 juni 1962 maakte de voorzitter kenbaar dat het gehele bestuur aftrad. Tegelijkertijd kwamen er weer terreinperikelen opdoemen. Het terrein langs het Sterksels kanaaltje zou het komende seizoen niet meer beschikbaar zijn en na vele onderhandelingen door het voorlopige bestuur met de Gemeente, de Witte paters en Huize Providentia kwam de volgende oplossing: de junioren speelden op "Siberié" bij de Witte Paters en de senioren konden voorlopig terecht bij Huize Providentia. Ook daar vonden ook alle trainingen plaats. Door deze moeilijke sportomstandigheden werd op voetbalgebied in de jaren ''63-''64 weinig gepresteerd en degradeerde het elftal Sterksel 1.
Een nieuw sportcomplex aan de Heezerweg
In 1964 ontstond er voor het eerst een compleet voetbalbestuur. Het aantal actieve leden nam toe en de voetbalprestaties werden weer beter. Op de jaarvergadering van februari 1965 steunde de vergadering het voorstel, dat het hestuur van de afdeling voetbal in overleg met het bestuur van de afdeling handbal een algemene ledenvergadering van de Sportvereniging bijeen zou roepen om te komen tot de verkiezing van een hoofdbestuur. Op de algemene jaarvergadering van maart 1965 werd Pater Harding tot voorzitter van de sportvereniging gekozen en formeerde zich een volledig bestuur met Lau Beenders als afgevaardigde van de voetbal.
Het volgende seizoen had R.K.S.V. Sterksel geen bestuur. Bestuurlijk was het één geheel geworden en er was geen bestuursonderscheid in handbal en voetbal. Erg veel tijd werd er destijds besteed aan een nieuw sportcomplex aan de Heezerweg. De velden werden door de gemeente gekocht en het overige, waaronder een kleedaccomodatie, moest de vereniging zelf financieren en inrichten.
Het 20-jarig, bestaan kon gevierd worden met een nieuw sportpark aan de Heezerweg. In dat jaar was er ook een groot verloop van leden, waardoor er nog maar niet een seniorenelftal gestart kon worden. In het jaar ''66-''67 werd een dieptepunt bereikt, omdat Sterksel naar de derde klasse degradeerde. In ''67-''68 werd Sterksel 1 vervolgens de eerste amateurkampioen van Nederland en ook de P-jeugd werd kampioen. Na een jaar degradeerde het eerste elftal opnieuw. Met een nieuwe trainer draaiden de twee senioren elftallen en de 5 jeugdteams in het seizoen ''69-''70 uitstekend. Het eerste elftal werd in de wedstrijd Maarheeze 2 Sterksel 1 kampioen, wat promotie naar de tweede klasse betekende. In het licht van het 25-jarig bestaan kende de vereniging een opbloei als nooit tevoren. Een erg goed functionerend bestuur was bier zeker debet aan.
De jaren ''70
Gedurende het seizoen ''70-''71 werden Wim Strauven en Wim Hikspoors tot ereleden van de voetbalvereniging benoemd. Het P-elftal werd in dat seizoen kampioen. Het competitie-jaar ''71-''72 behaalde het tweede elftal het kampioenschap en werd aansluitend in september ''72 met een veteranengroep gestart. De jaren 1970 tot 1975 stonden in het teken van het opknappen van de accommodatie aan de Heezerweg. De jaargang ''74-''75 bleek sportief gezien een geweldig seizoen, met als absolute hoogtepunt het kampioenschap van het eerste elftal. Het laatste gedeelte van de zeventiger jaren stond in het teken van de voorbereiding en realisering van een nieuw sportpark. Mede door het organiseren van diverse activiteiten, zoals de wielerzesdaagse in samenwerking met de fanfare, werd dit mogelijk gemaakt.
Vriendschap met Soest-Süd
Het jaar 1988 bestond de vriendschapsband met de Duitse voetbalvereniging T.S.G. Soest-Süd 30 jaar. Dit moest gevierd worden De jeugdtoernooien werden veelvuldig vertegenwoordigd door elftallen van Soest-Süd. Tijdens de feestavond op Sportpark De Hemelrasten ontvingen de heer Wunderlich en de heer Lademann respectievelijk een gouden en een zilveren verenigingsspeld. Voorzitter van R.K.S.V. Sterksel, Wim Strauven, mocht het prachtige Schild "de sleutel" symbool in de stad Soest, in ontvangst nemen. Deze heeft nog steeds een mooie plaats in de kantine.
Opening'' Sportpark de Hemelrasten''
In mei 1980 opende de club het nieuwe sportpark "de Hemelrasten". Sterksel 1 speelde de openingswedstrijd tegen het 2e team van PSV. Het fraai gesitueerde sportcomplex aan de Vlaamseweg omvat nu twee voetbalvelden, waarvan één met een prachtige veldverlichting, een verlicht trainingsveld, twee tennisbanen (gravel) met verlichting en twee verharde handbalvelden, waarvan er één permanent door de handbalvereniging kan worden gebruikt. Het andere moet worden gedeeld met de tennisclub. Daarnaast is er bij dit handbalveld een tennismuur aangebracht. In goed overleg worden de ruimten van de accommodatie verdeeld. Het gebouw omvat zes kleedlokalen met douches en een fraai ogende kantine, die een mooi overzicht biedt over het ruim 3.5 hectare grootte sportcomplex. Bij grote evenementen kan gebruik worden gemaakt van het oude kleedlokaal gelegen aan de Heezerweg.
Na zeven seizoenen in de 1e klasse van de afdeling Noord-Brabant te hebben doorgebracht moest het vaandelteam in 1981 een stapje terug doen naar de 2e klasse. In dat jaar kreeg Sterksel een zaalvoetbalteam dat in de loop der jaren zeer succesvol bleek te zijn. In september 1982 trad voorzitter Lau Beenders, na 18 jaar voorzitterschap, met nog twee leden van het bestuur af. Er meldden zich geen nieuwe leden aan en er werd een bestuurscommissie ingesteld. In januari ''83 kwam toch een bestuur tot stand, met als nieuwe voorzitter Wim Strauven. Aan het eind van het seizoen ''84-''85 nam de vereniging afscheid van trainer Noud Bergmans. In het seizoen ''84-''85 was Holland Computer Systems hoofdsponsor en als nieuwe trainer kon André van Bommel aangekondigd worden.
Toernooien op ''De Hemelrasten''
In mei en juni werden er voor de jeugd en senioren diverse toenooien georganiseerd. Het hoogte punt van al deze toernooien was het thuistoernooi op "de Hemelrasten". De toernooien werden door alle clubs graag bezocht zodat het wel eens kon gebeuren dat sommige clubs een jaar moesten wachten om in Sterksel op toernooi te komen.
Vooral de E en F toernooien waren een feest het hele sportpark hele families kwamen kijken hoe hun oogappel zijn beste beentje voort zet. naast de normale wedstrijden waren er nog extra prijzen te winnen voor sportiviteit hiervoor was dan ook altijd een mooie beker voor gereserveerd. Ook tussen de wedstrijden werdt een strijd uitgevochten met het penalty schieten op een goal. Hier was een plank neergezet met daarin 3 gaten van hoog naar laag met ieder 10, 5 en 1 punt. Iedere speler mocht hier twee keer schieten. Natuurlijk moesten de leiders van het team ook op het bord schieten. Dat bij een score van 0 door de leiders deze door de jeugd werden uitgelachen was natuurlijk een komisch gezicht. Voor iedere deelnemer aan een jeugd toernooi was er na afloop altijd een vaantje.
Een ander belangrijk toernooi dat door de vereniging wordt georganiseerd wordt is het: "KONIGINENDAG VOETBAL TOERNOOI" In de jaren 80 was dit een stratentoernooi waar de mensen uit de straat (voetballers en recreanten) samen tegen een andere straat uit Sterksel uitkwamen. Deze formule is de laatste jaren wat verandert. Zo spelen we niet meer 11 tegen 11 maar op een helft van het voetbalveld met 5 spelers. Verder kunnen teams buiten Sterksel ook meedoen (vriendenploegen of collegateams schrijven zich in voor het toernooi). Mede door het goede weer met koniginendag en een goede sfeer is dit een druk bezocht toernooi.
40-jarig bestaan RKSV Sterksel
Op vrijdag 27 september 1985 werd het 40-jarig jubileum gevierd; ''s avonds passeerden velen de receptieiafel. Het mooiste moment voor de toenmalige voorzitter Wim Strauven was de overhandiging van de gouden speld van voetbalvereniging Soest-Süd uit handen van de Heer Wunderlich. Zaterdag 28 september organiseerde de vereniging een grote sportdag en een penaltywedstrijd met Hans van Breukelen als gastkeeper. ''s Avonds was eerst een heilige mis, opgeluisterd door de Gospel- zangers uit Leende, met aansluitend een grote feestavond in het clubhuis zaal Boszicht. Op zondag 29 september vond een grote sporthappening met een ballonnenwedstrijd plaats.
In het seizoen ''85-''86 wist het eerste elftal het tot de halve finale van de Toon Schröderbeker te schoppen. De E/F jeugd werd in dat seizoen kampioen. De A- jeugd en de B/C-combinatie presteerden zeer goed, evenals de D-groep. In twee opeenvolgende seizoenen (''85-''86 en ''86-''87) moest het 2e elftal een grote stap terug doen van de 2e klasse naar de 4e klasse. Het zaalvoetbalteam behaalde als van ouds zeer goede resultaten.In één seizoen werden maar liefst 3 prijzen in de wacht gesleept.
Na 3 jaar trainerschap nam de vereniging afscheid van André van Bommel. Zijn plaats werd ingenomen door trainer-speler Willy Strauven. Tijdens de jaarvergadering in 1987 werd een begrotingspost opgenomen voor de aanleg van een veldverlichting op veld 2 en voor het opknappen van het oude lokaal aan de Heezerweg.
Clubhuis Cafe Boszicht
In de loop der jaren was de vereniging genoodzaakt vaak te verhuizen, o.m. voor het ontvangen van de tegenstander, het omkleden en het "douchen" (buiten in de kou. je zelf wassen in een zinken teiltje met koud water). Voor het omkleden e.d. waren we o.a. te gast bij de fam. Boerenkamp, de Witte Paters en Huize Providentia, van clubhuis veranderden we echter nooit. Ons clubhuis is nog steeds dezelfde als bij de oprichting van de voetbalclub, n.l. café Boszicht. Frenske en Hanneke Hikspoors, Tinus en Drina Engelen, Frans en Tilly de Leijer, Wim en Margriet Strauven, Bertie Savarie, en nu al weer ca. 13 jaar Cor Bakermans waren gedurende de afgelopen 50 jaar onze gastvrouwen en gastheren. Na de bouw van de kantine, in 1980, werden uiteraard veel activiteiten op de Hemelrasten georganiseerd, maar het vertrek naar uit-wedstrijden was en is nog altijd vanaf Boszicht. Ook het evalueren van de net gespeelde uit-wedstrijden gebeurt nog vaak aan de bar bij Boszicht. Als we voor de daar gewonnen wedstrijden ook echt de punten hadden gekregen, hadden we al veel kampioenschappen kunnen vieren, helaas!!!
Promotie naar de 5e klasse
Op de wisselling van het millenium is het de R.K.S.V. Sterksel gelukt om op te klimmen naar de 5e klasse van het amatuur voetbal. Het zat er al enkele seizoenen aan te komen Sterksel moest promoveren! Na een goed seizoen 1999-2000 waarin een periode titel en een uiteindelijke vierde plaats werden behaald was er recht op promotiewerdstrijden. In de vorige beslissings duels was het niet gelukt, maar dit keer trok Sterksel in meerdere duels uiteindelijk aan het langste eind.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?