UNA is behoorlijk de weg kwijt na 3-0 nederlaag

Deelacties:

(door Thieu Vlemmix) ‘Hopeloos’ is een lied van de Belgische hitzanger Wil Tura uit de oude doos en komt als typering heel aardig in de buurt van het spel van UNA tijdens de afgelopen twee wedstrijden. En het heeft er alle schijn van dat dit geen verschijnsel van voorbijgaande aard is. Plots is ‘het’ er niet meer, de homogeniteit, dadendrang, de creativiteit, het scoringsgemak dat UNA op basis van een goeie teaminstelling dikwijls kenmerkt.

Met billen bloot
Ver vóór UNA’s oplawaai van vorige week, werd het duel in de Zaanstreek al als een pittige opgave ingeschat, vooral gezien de – overigens zeer geflatteerde - thuisnederlaag (1-4) tegen de Noord-Hollanders in het begin van de competitie. De kansloze 4-0 in de uitwedstrijd vorig seizoen, droeg evenmin bij aan al te veel optimisme. En toch, voetbal blijft voetbal. En toch, zijn de gebruikelijke diehards van de  Zeelstenaren er bij in Oostzaan. Ze weten allemaal dat UNA vandaag met de billen bloot moet tegen de nummer vijf van de ranglijst: mee blijven doen bovenin of (voorlopig?) af haken. En daar willen de bikkels, die er een rit van bijna 300 kilometer heen en weer voor over hebben, getuige van zijn.
Impasse niet voorbij
Pieter-Jan Scheerlinck en Jelle Schijvenaars (kersverse vader van een dochter) zijn weer aanwezig. Coach Jeroen van Bezouwen maakt er meteen gebruik van. Om maar gewoon met de deur in huis te vallen: het zal UNA vandaag niet heen helpen over de impasse die zich vorige week al aankondigde. Hoe kon het dat de Limburgers van EVV die in de voorafgaande 15 wedstrijden slechts 14x gescoord hadden er tegen UNA plots 3 bij toverden? En hoe kon het dat de nummer dertien van de ranglijst zo ongehinderd steeds maar weer de aanval kond kiezen? Waar bleven UNA’s veelgeprezen balveroveraars? Waar bleven de UNA schutters (met de meeste goals van de Derde Divisie)? Ook vandaag zou je de wedstrijd tegen OFC kunnen voorzien van bijna dezelfde soort vragen. Misschien is het te vroeg om te veronderstellen dat de geest uit de fles is.

Maar feit is, dat opnieuw veel spelers ver onder hun niveau bleven. Vechtlust dan maar? Ik heb het deze middag in Oostzaan te weinig gezien. En er was niet eens een heel goed OFC voor nodig om UNA ook deze middag de afgrond in te duwen. Achterin ging het aanvankelijk allemaal nog redelijk. In de middelste linie kon Lex van Dijk voor de rust ook overtuigen en was Rob van Boekel een paar keer handig aan de bal. Maar dat was het dan wel. De 1-0 halverwege (Edip Biberoglu)  bood nog enig uitzicht op iets in de richting van een gelijkspel, ook al kon UNA in feite geen enkele mogelijkheid creëren en daar dus ook niet echt aanspraak op maken. En toen al hielden de OFC aanvallen soms veel dreiging in. Na de pauze vielen er steeds meer gaten en waren er een stuk of vijf goede kansen voor de thuisploeg, die daaruit tweemaal scoorde (3-0, 2x verdediger Mike Brandjes). Het onsamenhangend en futloze UNA stelde daar welgeteld één (kop)kans van Lex van Dijk tegenover; de bal belandde daaruit tegen de onderkant lat.

Maar daarbij bleef het. Het liedje was al lang voor tijd uit, maar niet dat van de parkiet in de top van de hoogste berkenboom langs het bijveld op het sportpark van OFC, die al krijsend nog enig leven in de brouwerij bracht.  

Perspectieven
|Samengevat: Er zal – hoe dan ook - gauw orde op zaken moeten worden gesteld, wil UNA het seizoen nog enig aanzien geven. Want dat er het een en ander rommelt binnen de selectie die plots niet meer vooruit te branden is, dat lijkt zonneklaar. Daarbij is het programma UNA overigens niet ongewillig, met de komende 2 wedstrijden tegen laaggeplaatste teams (Hercules en OJC Rosmalen) en dus op papier betere perspectieven. Maar heel vertrouwen geven de laatste twee vertoningen niet. Een UNA in deze vorm, is zelfs een vogel voor elke kat. Zeker eentje die in het nauw zit.  

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?