Scheidsrechter Robin Vereijken ruikt aan betaald voetbal

Deelacties:


AVE scheidsrechter van het jaar
 
Amateurvoetbaleindhoven gaat in het nieuwe seizoen extra aandacht geven aan jonge talentvolle scheidsrechters in de regio.  Na inventarisatie (i.o. met scheidsrechtersvereniging  COVS) wordt een lijst samengesteld van scheidsrechters (tot 25 jaar) uit de regio Eindhoven en De Kempen.  Uit deze lijst wordt iedere maand een scheidsrechter van de maand gekozen. Na elke wedstrijd krijgen de  scheidsrechters een waardering in punten toebedeeld door het bestuur en hoofdtrainers van de thuis en uitspelend club.  Daaruit komt een winnaar die wordt verkozen tot scheidsrechter van de maand.  Aan het einde van het seizoen worden alle waarderingen opgeteld en daar komt dan uiteindelijk de scheidrechter van het jaar uit.  

Jack de Kroon
Oud scheidsrechter Jack de Kroon gaat samen met voorzitter Jeroen Quinten van de COVS deze verkiezingen begeleiden. Jack is onlangs gestopt met het fluiten van wedstrijden. Gezien Jack in het verleden al meerdere jonge talentvolle scheidsrechters heeft begeleid is hij de aangewezen persoon die deze competitie in goede banen kan leiden.

We hopen op deze manier meer aandacht te schenken aan talentvolle scheidsrechters die ook de ambitie hebben zoals Robin Vereijken.


Robin Vereijken: ”Ik ben enorm ambitieus en wil proberen het betaald voetbal te halen”

(Door Peter Bussers peterbussers.nl/superelf)
Al jaren wordt er vol lof gesproken over voetbalvereniging ASV’33, hoeveel goede jonge scheidsrechters dat het heeft afgeleverd. Neem nu Stan Teuben, een jongen die al op zeer jonge leeftijd begon met fluiten en in zijn allereerste wedstrijd tussen het tweede team van ASV'33 en het vijfde team van Blauw Geel'38 -onder de vlag van de KNVB- een gele en een rode kaart uitdeelde. Stan was toen 16 jaar oud.

Stan bleek een enorm groot talent te zijn, zo’n groot talent zelfs dat hij op 21-jarige leeftijd reeds zijn debuut maakte in het betaalde voetbal bij het duel tussen Telstar en FC Dordrecht. Stan, die in dat duel rood trok, een strafschop gaf en handelend moest optreden bij een opstootje, was hiermee de jongst debuterende leidsman in het betaalde voetbal. Prachtig natuurlijk om te zien.

Maar nu hebben we bij Sparta’25 ook zo’n groeibriljant rondlopen. Een jongen, een man die ook forse stappen zet richting de top van allereerst nog het amateurvoetbal. Een man die eind mei te horen heeft gekregen dat hij toegelaten is tot het talententraject Betaald Voetbal. Een man die Robin Vereijken heet.

Robin Vereijken de speler
De 24-jarige Robin Vereijken, die Commerciële Economie aan de Avans Hogeschool studeert en momenteel drie avonden werkzaam is bij de Jumbo en één dag werkzaam als Marketing medewerker bij Heras Mobile Fencing & Security, ging pas op 14-jarige leeftijd onder voetbal. Robin vond het heerlijk om te voetballen en wilde ook wel eerder onder voetbal maar zijn ouders dachten daar lange tijd anders over. Maar op 14-jarige leeftijd was het dan toch zover, Robin kreeg voor zijn verjaardag van zijn peetoom een lidmaatschap bij Sparta’25 cadeau en sloot zich dan eindelijk aan bij onze mooie vereniging.

Robin werd veelal gepositioneerd als linksback of links op het middenveld en speelde voor JO-15 4, JO-17 3 en JO-19 2 alvorens hij de overstap maakte naar de senioren. Daar belandde hij in het negende elftal en speelde hij in zijn laatste jaren voor het zevende elftal. Hij vond het spelletje nog steeds heel leuk maar was er achtergekomen dat er iets was dat hij nog veel leuker vond namelijk het fluiten van wedstrijden. Robin:”Ik besloot te stoppen met voetbal tegen het einde van het seizoen 2014-2015. Ik was toen 20 jaar. Ik floot destijds al een aantal jaar als vrijwilliger van Sparta en haalde hier heel veel voldoening uit. Tegen het einde van het seizoen 2014-2015 werd ik ook gevraagd voor het fluiten van seniorenwedstrijden en dat terwijl ik zelf nog actief was als voetballer. Desondanks besloot ik hier wel op in te gaan en floot zodoende eerst een wedstrijd alvorens ik zelf aan de bak moest als speler. Op een gegeven moment kwam ik er achter dat ik het fluiten van wedstrijden veel leuker vond dan zelf te voetballen. Ik ben op dat moment ook gaan nadenken over het fluiten van wedstrijden voor de KNVB en besloot mij dan ook al vrij snel aan te melden bij de KNVB.”

Scheidsrechter onder de vlag van de KNVB
Wil je als scheidsrechter aan de slag bij de KNVB dan moet je ook beschikken over bepaalde diploma’s. Tegenwoordig is het zo dat wanneer je scheidsrechter wil worden je allereerst een cursus verenigingscheidsrechter moet volgen gevolgd door de Scheidsrechteropleiding III (SOIII). Dat is nu maar destijds had men genoeg aan de BOS (Basis Opleiding Scheidsrechter) welke Robin met succes wist af te ronden. Robin meldde zich vervolgens via een aanmeldformulier, welke was te downloaden op de website van de KNVB,  aan bij de KNVB en mocht zijn wedstrijden gaan fluiten voor de KNVB.

Robin begon met het fluiten van wedstrijden in de startersgroep. In die groep fluit je dan voornamelijk wedstrijden van tweede en derde elftallen in de Reserve eerste -, tweede – en derde klasse en de Reserve Hoofdklasse. Robin vond het heerlijk en wist dat zijn beslissing om het voetbal op te geven en door te gaan als scheidsrechter een goede was. Robin:”Dit beviel me inderdaad heel erg goed. Ik floot wedstrijden om 10:00u of 12:00u en kon mezelf in dat seizoen goed ontwikkelen. Ik heb in dat eerste seizoen veel leuke wedstrijden mogen fluiten en kreeg ook regelmatig begeleiding vanuit de KNVB.”

Robin gaat komend seizoen aan zijn vijfde jaar als scheidsrechter beginnen en heeft in de voorgaande vier jaar enorm veel indruk achtergelaten bij de verenigingen waar hij zijn wedstrijden floot en bij de KNVB. Zoveel indruk zelfs dat hij dus onlangs te horen heeft gekregen dat hij is toegelaten tot het talententraject Betaald Voetbal. Robin begon dus met het fluiten van wedstrijden in de Reserve eerste -, tweede – en derde klasse en de Reserve Hoofdklasse waarna hij in de daaropvolgende seizoenen eerste elftallen mocht gaan fluiten en ook dat deed hij met verve. De 24-jarige Robin leidde drie wedstrijden in de 4e Klasse, negen wedstrijden in de Hoofdklasse, floot verder een seizoen in de 2e en 3e Klasse en was afgelopen seizoen de leidsman in de 1e Klasse. Een geweldige prestatie en een prestatie om ook trots op te zijn.

Robin:”Ik fluit nu na 4 jaar 1e Klasse. Dat is inderdaad best een goede prestatie vind ik zelf. Maar ik ben er nog niet. Ik heb de afgelopen jaren grote stappen gemaakt als scheidsrechter en dat zal een vervolg gaan krijgen. Ik zal komend seizoen namelijk mijn wedstrijden gaan krijgen in de Hoofdklasse en misschien wel in de Derde Divisie. Verder zal ik ook in contact komen met het betaalde voetbal door als vierde official op te treden. Ik ben enorm ambitieus en wil nog heel graag het betaalde voetbal in. Ik wil mezelf de komende jaren dan ook nog zo goed mogelijk ontwikkelen.  Ik ben in ieder geval nog jong, fit en haal veel energie uit de wedstrijden die ik fluit. Dat vind ik het belangrijkste. Verder krijg ik goede beoordelingen van de KNVB. Er is natuurlijk voor mij nog altijd wel iets te verbeteren. Ik probeer elke wedstrijd punten te vinden bij mezelf die ik de wedstrijd erna wil verbeteren. Zo probeer ik elke keer weer een stukje beter te worden.”

Wie wil er nu scheidsrechter worden?

Prachtig natuurlijk en een prima instelling en doelstelling. Maar dan rijst nog steeds de vraag bij mij en ik denk bij velen: waarom wordt je in godsnaam scheidsrechter. Een man die het eigenlijk nooit goed kan doen, een man die vaak wordt verguisd, een man die een enorme dikke huid moet hebben en er vaak alleen voorstaat. Robin:”Ik heb ervoor gekozen om scheidsrechter te worden bij de KNVB omdat ik mijn energie kwijt kan in deze sport en omdat ik er tegelijkertijd ook heel veel energie uit haal. Voor mij is geen zondag hetzelfde, elke wedstrijd is anders en heeft andere/nieuwe uitdagingen. Ik ben het niet helemaal eens dat een scheidsrechter het nooit voor iemand goed doet. Het klopt dat de beslissingen van de scheidsrechter vaak ter discussie staan, maar dat is ook één van de uitdagingen die ik zo leuk vind aan het fluiten. Hoe verkoop je als scheidsrechter het beste je beslissing aan de spelers, staf, wissels en niet te vergeten het publiek.”

Maar zijn er dan helemaal geen ergernissen? Robin:”Ergernissen vind ik een groot/negatief woord. Ik kan ook 1, 2, 3 niet iets bedenken dat waar ik mezelf aan erger tijdens of voor de wedstrijd. Als ik iets moet benoemen dan zou ik zeggen onsportief gedrag, zoals bijvoorbeeld kaarten proberen aan te smeren.”

Tijdrovend
Het talent Robin lijkt dus met volle teugen te genieten van deze overigens tijdrovende ‘hobby’. En met tijdrovend zeg ik niets teveel want Robin moet er heel wat voor doen en laten, zeker ook wil hij de absolute top bereiken. Zo werkt Robin minimaal vier keer een training in de week af. Op dinsdag en donderdag een looptraining bij Sparta’25 en op de andere dagen is hij veelal in de sportschool te vinden waar hij een kracht- en coretraining afwerkt. Maar daar blijft het niet want dan heb je natuurlijk ook nog de wedstrijddag. Elke seconde aan die zondag wordt min of meer besteedt aan die ene wedstrijd. Denk hier bv alleen al aan de soms verre reizen die Robin moet maken.

Robin:”De reistijden liggen ver uit elkaar. Zo heb ik afgelopen seizoen wedstrijden gehad in Alphen aan de Rhijn, Hoogland (bij Amersfoort) en Utrecht. Dat zijn relatief lange reizen, maar ik fluit ook wedstrijden in de regio. Ik ben meestal minimaal 45 minuten onderweg en maximaal 1 uur en 30 minuten ongeveer. Dit is echt afhankelijk van de wedstrijd.” Maar hoe ziet de dag er verder uit voor een scheidsrechter vraag je je af? Robin:”Meestal sta  ik op zondag om 09:00 op en doe ik het lekker rustig aan (douche, enz.). Daarna ga ik ontbijten. Na het ontbijt pak ik mijn tas in (redelijk systematisch. Ik ben als de dood dat ik dingen vergeet).

Na het inpakken van mijn tas ga ik of de samenvattingen van de dag ervoor kijken of ga ik naar Sparta’25 om een wedstrijd van de senioren te kijken (ligt eraan hoeveel tijd ik heb). Als ik een neutraal trio heb, spreek ik meestal 1,5 uur voor aanvang van de wedstrijd af op de parkeerplaats van de thuisspelende vereniging. Dus meestal ben ik om 13:00 aanwezig op de club en zit ik, afhankelijk van de reistijd, tussen de 11:30 en 12:15 in de auto. Vaak smeer ik thuis boterhammen en eet ik die in de auto op. 

Van 13:00 tot +/- 17:00 ben ik bij de verenging die ik fluit, daarna rijd ik naar huis en ben ik tussen 18:00 en 18:30 thuis. Soms eerder als ik minder ver hoef te rijden. Als ik op tijd thuis ben ga ik nog wel is naar de kantine bij Sparta, maar meestal rijd ik door naar huis om daar een reflectie te schrijven van de wedstrijd. Als ik het niet op zondag afkrijg, maak ik de reflectie op maandag of dinsdag af.”

Hoogte- en dieptepunten

Elke speler kent zo zijn hoogte- en dieptepunten of wedstrijden die voor altijd in zijn geheugen gegrift zullen staan maar dat geldt niet alleen voor een speler maar ook voor de scheidsrechters en zo dus ook voor Robin. Wat zijn voor hem de hoogte- en dieptepunten of welke wedstrijden zal hij nooit meer vergeten?

Robin:”Mijn absolute hoogtepunt is mijn debuut in de hoofdklasse afgelopen seizoen. Dit omdat ik zelf niet meteen verwacht had dat ik in dit seizoen al hoofdklassers zou fluiten. Deze wedstrijd was voor mij een teken dat ik mezelf goed ontwikkeld had in de eerste seizoenshelft.  Het absolute dieptepunt tot nu toe is een vechtpartij tussen supporters en een speler(s) van WSC aan het begin van vorig seizoen. Dit vind ik absoluut niet bij voetbal horen en het is eigenlijk te triest voor woorden dat het nog gebeurt. Ik heb de wedstrijd toen gestaakt en heb deze niet meer hervat.

Over welke wedstrijd die mij voor altijd zal bij blijven vind ik een lastige.  Ik heb meerder leuke wedstrijden gefloten. Alleen al afgelopen seizoen kan ik er meerdere opnoemen. Zo heb ik bijvoorbeeld de 1/8ste finale van de beker gefloten tussen Gemert en Groene Ster, heb ik de eerste derby tussen RKSV Heeze en Geldrop mogen fluiten en heb ik in april de derby SSS’18 – Volharding mogen fluiten. Ik denk dat de laatste wedstrijd misschien wel de meeste impact heeft gemaakt. Er was veel publiek langs de kant en je merkt in dit soort wedstrijden dat de stand even niet belangrijk is. Er werd gestreden op het veld en het was een wedstrijd waar bijna alles in zat. Voor mij als scheidsrechter zijn dit leuke wedstrijden om te fluiten, omdat je bijna zeker weet dat je getest gaat worden in dit soort wedstrijden.”

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?