In de vorige editie was het Peter Hooijen, clubicoon van Bladella, die zijn verhaal over het voetballeven bij de Kempische club etaleerde. Deze keer is het de beurt aan Peter van Gerven, oud voorzitter en huidig bestuurslid PR zaken van Beerse Boys.
Peter nam in 2014 -na 14 jaar- afscheid als voorzitter van Beerse Boys. In deze periode is er veel gebeurd binnen de club uit Middelbeers. Zo maakte Peter de opmars van het 1e elftal van dichtbij mee. Onder het bewind van trainer Henri van den Braak promoveerde het vaandelteam, in een tijdsbestek van vijf jaar van de 4e naar de 1e klasse. Een ongelofelijke prestatie met louter spelers uit eigen gelederen. Waar menigeen dacht aan een kort verblijf speelt Beerse Boys anno 2016 alweer voor het derde seizoen op 1e klasse niveau. Het mooie aan dit succesverhaal is..... dat er nog steeds acht spelers in de basis staan die destijds ook actief waren in de 4e klasse.
Peter van Gerven, het boegbeeld van deze mooie club, stellen we een aantal vragen over de sportieve hoogtepunten en het 14-jarig voorzitterschap binnen de club.
Stel je even voor aan het amateurvoetbaleindhoven publiek
Peter van Gerven, kort geleden 66 jaar geworden en gepensioneerd ambtenaar (monumentenzorg) van de gemeente Oirschot, geboren en getogen en nog steeds woonachtig in Oostelbeers, getrouwd met Ireen (de dochter van Giel van Haaren die gedurende zo'n 35 jaar secretaris was van Beerse Boys). We hebben geen kinderen, zodat ik wat extra tijd had voor vrijwilligerswerk bij Beerse Boys, maar ook bij enkele andere verenigingen en stichtingen in ons dorp.
Hoe lang ben je actief binnen Beerse Boys
Ik heb vroeger bij de jeugd gevoetbald en na enkele jaren onderbreking voor studie tot mijn dertigste ook bij de senioren, de meeste seizoenen in het tweede elftal. In 1972 ben ik jeugdleider geworden en in 1975 ben ik in het bestuur gekozen als belangenbehartiger van de jeugd. Intussen was ik jeugdsecretaris en had ik vanzelfsprekend veel contacten met de jeugdafdelingen van omliggende clubs (onder meer met Peer Hooijen van Bladella die me voor deze rubriek op gaf; zo gaat dat). In de jaren die volgden ben ik een tiental jaren regio-afgevaardigde namens 12 verenigingen geweest tot een herstructurering binnen de KNVB, waarbij Beerse Boys van de regio Midden-Brabant naar sector 4 (regio Den Bosch – Eindhoven) verhuisde. Omdat in die sector al voldoende regio-afgevaardigden waren en ik op de nominatie stond om voorzitter van Beerse Boys te worden, heb ik dat baantje opgezegd. Tevens was ik clustercoördinator voor de NKS in het project 'De Waarde(n)volle Club' voor dezelfde verenigingen. In 2000 kreeg ik een onvergetelijk feest aangeboden vanwege mijn 25-jaar bestuurslidmaatschap bij Beerse Boys en werd ik dus voorzitter. Dat heb ik 14 jaar met veel plezier gedaan en nu ben ik bestuurslid PR en communicatie. Buiten de bestuurstaken heb ik jarenlang in de redactie van ons clubblad De Punter gezeten en sinds ik gestopt ben met werken, al weer bijna 4 jaar geleden, heb ik nieuwe collega's gevonden bij de klusploeg van Beerse Boys.
Er zijn vele hoogtepunten geweest binnen de club. Maar wat is voor jou het grootste hoogtepunt dat je hebt meegemaakt tot nu toe
In de ruim 50 jaar dat ik lid ben van Beerse Boys is natuurlijk veel gebeurd. Gelukkig ook veel hoogtepunten en de sportieve successen tussen 2010 en nu springen er wat mij betreft wel uit. Het absolute hoogtepunt daarin is voor mij het weekend van 6 en 7 juni 2015. Op zaterdag stonden we stil bij het 70-jarig bestaan van de club met een geweldig geslaagd programma voor alle leden, sponsoren en supporters. We namen in een volle feesttent afscheid van trainer Henri van den Braak en kantinebeheerder Rob van Gestel, die beiden een onvergetelijk afscheid verdienden en kregen. Op zondag met veel supporters (vier volle bussen plus de rest) naar DESO voor de beslissende wedstrijd voor promotie naar de hoofdklasse. En wat waren we er dicht bij; na onze gelijkmaker stond DESO op instorten, maar in de verlenging gaf hun individuele kwaliteit uiteindelijk toch de doorslag en verloren we alsnog met 3-1. Maar absoluut een hoogtepunt voor heel Beers.
Wat zijn daarentegen je dieptepunten
Dat zijn ontegenzeglijk de momenten dat we definitief afscheid moesten nemen van leden. We maakten het in al die jaren allemaal meerdere malen mee; jeugdleden die verongelukten, leden met een lange staat van dienst die al dan niet plotseling overleden en al wat daar nog tussen zit. Op al die momenten heeft dat veel impact in een vereniging waar vrijwel iedereen iedereen kent. Vooral ook dan komt de clubliefde bij zoveel leden naar boven. Sportieve dieptepunten zoals degradaties vallen daarbij in het niet en ook plannen die niet door kunnen gaan of problemen met (groepen) leden mag je dan niet noemen. Daar blijkt ook steeds weer een oplossing in het verschiet te liggen.
Meest bijgebleven trainers (en waarom)
We hebben tal van goede trainers gehad bij Beerse Boys en ik kan ze me allemaal goed herinneren. In mindere periodes is het ook voor een trainer lastiger om met veel plezier te werken en dan leidt veel inzet toch niet tot een bevredigend resultaat, maar wel tot waardering vanuit de club. Toch scheiden de wegen dan meestal weer snel. Ik heb eens een prestatiecurve gemaakt voor de periode vanaf 1969 en dan zie je dat de trainers die je het eerst te binnen schieten ook allemaal een opwaartse lijn hebben in dat plaatje. Maar eigenlijk heb ik er maar eentje meegemaakt die mij helemaal niet kon bekoren. En dat is niet die ene trainer van wie we helaas vroegtijdig afscheid hebben moeten nemen; toen moest er in een jubileumjaar echt wat gebeuren om niet nogmaals te degraderen en een heel elftal wegsturen kan nu eenmaal niet. Jan Dekkers is twee periodes trainer van Beerse Boys geweest – in totaal 7 jaar – en die heeft er wat mij betreft een meer gestructureerde aanpak van de opleiding binnen de gehele vereniging in gebracht. Hij is nog steeds een vaste toeschouwer bij het eerste. Natuurlijk is Henri van den Braak een 'apart geval' omdat hij de club naar ongekend sportief succes leidde en met zes jaar de langst aaneengesloten zittende trainer was. Henri is niet voor niets tot ere-trainer benoemd bij zijn afscheid en we onderhouden een warm contact met hem en zijn gezin. Maar ook Toontje Robben, Ben van Griensven, Dre van Summeren, Ad van Gestel en Frans Willems kenden succesvolle jaren met een promotie bij de club.
Meest bijgebleven voetballers (en waarom)
Ook dit is een lastige vraag. Ik zou er heel veel willen noemen; elke periode heeft zo zijn 'vedetten' en even noodzakelijke hardwerkende 'waterdragers'. Met het noemen van namen voelen anderen zich terecht tekort gedaan. Ik wil er toch twee uitlichten. Bas Reijnen omdat die doorbrak in een seizoen dat het eerste begon aan een vrije val. Hij bleef echter onvermoeibaar zijn bijdrage leveren, verzaakte nooit en hielp als verlengstuk van de trainer in het veld bij het weer opkrabbelen. Omdat hij maar liefst 22 jaar in het eerste stond maakte hij ook nog het begin van de laatste succesperiode mee, om vervolgens met een gerust hart het stokje door te geven. De tweede die ik wil noemen is Rob van Bijsterveldt. Rob is de laatste tien jaar de sterke, constante factor in de verdediging, vrijwel nooit geschorst of geblesseerd, en een pijler waarop het succes voor een groot deel rust.
MENING
Beerse Boys
Een fantastisch mooie vereniging die van groot belang is voor de Beerse gemeenschap. Met momenteel bijna 800 leden in onze kleine gemeenschap een grote vereniging waar veel inwoners een band mee hebben. Als lid, als ouder van een lid, als vrijwilliger, als supporter, als sponsor. De missie van de club is dan ook 'Beerse Boys bindt Beerzenaren'. Buiten de trainingen, wedstrijden en nevenactiviteiten voor de leden bieden we festiviteiten als de jeugdzomeravondcompetitie (tegenwoordig de Boyke de Beer Cup genaamd), een wandelvierdaagse, kaartavonden in de winterperiode en een schitterende halloweentocht voor ook niet-leden, die hiervan met velen gebruik maken. Het is niet voor niets dat ik me al zo lang met veel plezier voor de club inzet. En we zijn het gelukkig met z'n allen eens dat we de club willen blijven die we altijd geweest zijn met aandacht voor alle leden en de doelstelling voor o.a. het eerste om zo hoog mogelijk te voetballen zonder spelers van buiten te halen.
Prestaties 1e elftal
Ik ben me er terdege van bewust dat we momenteel in de gouden jaren vertoeven. We beschikken over een erg goede lichting spelers waar mijns inziens het maximale uit gehaald is. Het gevaar van verzadiging ligt op de loer en we moeten helaas vaststellen dat het dit seizoen, ondanks de zesde plaats op het moment dat ik dit schrijf, nog niet geweldig loopt. Een excuus mag zijn dat door blessures en studie enkele sterkhouders langdurig ontbreken, maar de inzet en voorbereiding zijn niet elke week in orde. En daar moeten we het voor een groot deel toch ook van hebben. Dat we het niveau van de eerste klasse niet zullen blijven houden is voor mij een zekerheid. Ik hoop net als heel Beerse Boys dat we nog een tijdje kunnen teren op de kwaliteiten van de huidige selectie. Die is breed, omdat ook meerdere spelers van het tweede goed mee kunnen als dat nodig is. Of er vanuit de jeugd voldoende aanwas is moeten we afwachten. Het niveau waarop de jeugdteams momenteel voetballen brengt in elk geval met zich mee dat ook de talenten nog enkele slagen zullen moeten maken als ze bij de A-selectie komen.
KORT
Henri van den Braak
Toen Henri trainer werd bij Beerse Boys had Peer van Kemenade er vier succesvolle seizoenen op zitten zonder een prijs, in de vorm van promotie, te pakken. De groep zat er tegenaan en werd door de komst van een aantal erg goede spelers vanuit de jeugd alleen maar sterker. Een gespreid bedje voor Henri zou je kunnen zeggen. Zoals ik al schreef heeft Henri er het maximale uit weten te halen. Hij bleek de ideale trainer voor deze groep. Ik vind het erg knap wat hij gepresteerd heeft. We speelden al eens twee keer eerder op derde klasse niveau, maar onder Henri bereikten we voor het eerst in de clubgeschiedenis eerst de tweede klasse en na twee seizoenen zelfs de eerste klasse. En in zijn laatste jaar stonden we op de drempel van de hoofdklasse. Henri van den Braak en Beerse Boys was een gouden combinatie en als het de regels van de KNVB niet onmogelijk hadden gemaakt, zou er zeker een langer dienstverband dan zes jaar gekomen zijn. Henri werd twee keer tot trainer van het jaar uitgeroepen op het gala van het Eindhovens Dagblad en hij werd gekozen tot coach van het klasbakkenteam van het Brabants Dagblad. Zijn prestaties bleven ook buiten de club niet onopgemerkt. Beerse Boys benoemde hem dus tot eretrainer en aan alles merken we dat het goede gevoel wederzijds is want de goede contacten met hem en zijn vrouw Irma zijn blijven bestaan en meerdere opgebouwde tradities zijn sinds zijn vertrek gewoon in stand gebleven.
Cemal Yilmaz
Om een succesvolle trainer bij een club op te volgen zal voor menig trainer niet een eerste keuze zijn. Je kunt het immers vrijwel zeker niet beter gaan doen. Kan de groep snel genoeg aan de nieuwe trainer met wellicht een andere kijk op het voetbal wennen en andersom? Cemal Yilmaz is de uitdaging vol enthousiasme aangegaan. Hij heeft een geweldig eerste seizoen achter de rug en ook nu vallen de prestaties niet tegen, al vind ik dat het in een aantal wedstrijden zeker niet tegen heeft gezeten. Cemal, oftewel Smally zoals hij liever genoemd wordt, heeft de methode 'ontwikkelingsproces naar zelfstandigheid' ontwikkeld en is daarmee aan de slag gegaan om zo de groep technisch en tactisch sterker te maken. We kunnen niet anders dan tevreden zijn met zo'n opvolger voor Henri van den Braak, die zich volgens mij bijzonder goed thuis voelt bij de club. Het is prettig werken met Smally.
Amateurvoetbal
Met de komst van de Tweede en Derde Divisie als landelijke competities bestaat de scheidslijn tussen prof- en amateurvoetbal eigenlijk niet meer. UNA is een amateurvereniging maar heeft BVO-teams als tegenstander en daarin spelen toch voornamelijk profs. Wij voelen ons bij Beerse Boys het beste bij 'zuiver amateurvoetbal', als ik dat dan zo mag noemen, zonder betalingen aan spelers. En onze supporters stellen het erg op prijs dat ze weten 'van wie het er ene is' die op het veld staat. Voor hen is het bezoeken van de wedstrijden op zondagmiddag iets waar ze naar uitkijken en dat mag natuurlijk nooit verdwijnen.
Amateurvoetbaleindhoven
AVE heeft een belangrijke plaats verworven voor elke liefhebber van amateurvoetbal uit de regio. De loftrompet heeft al meerdere malen geschald en dat is terecht. Op zondag worden na de wedstrijd de uitslagen van de andere wedstrijden gezocht op diverse apps, maar de snelste en betrouwbaarste voor het totaalplaatje is toch steeds AVE. Ga zo door, zou ik zeggen.
TOT SLOT
Wat is je levensmotto
Heb ik eigenlijk niet, maar 'Trek iets positiefs aan, dat past altijd' hangt bij ons in de wc aan de muur en daar is niets mis mee.
Wat is nog je grootste wens als we praten over Beerse Boys
Dat het de vereniging blijft die het altijd al geweest is, op welk niveau we ook uitkomen. Het bestuur heeft een toekomstvisie voor 2020 opgesteld en de route bepaald om de gestelde doelen te bereiken. Mijn grootste wens is dat die route ook daadwerkelijk gevolgd kan worden en dan blijft Beerse Boys de vereniging zoals iedereen die nu kent, maar nog beter ingericht voor de toekomst.
Wie zou je graag willen zien in deze rubriek 'langs de lijn'
Zoals al geschreven heb ik via de voetballerij veel plezierige contacten buiten Beerse Boys mogen opdoen. Een ervan is, dicht bij huis gezocht, Hans van de Leur van Oirschot Vooruit.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?