Fraaie winst UNA na spectaculaire partij

Deelacties:


(Door Thieu Vlemmix) Eerst een bekentenis, dan hebben we dat alvast maar gehad. Van de week heb ik twee grootmeesters van de literatuur Umberto Eco en Alexander Solzjenisyn (Goelag Archipel) voor oneigenlijke doeleinden gebruikt. Het zijn twee van mijn favoriete schrijvers en feitelijk is het een schande dat ik ze zonder erbij na te denken voor een in wezen onbenullige reden heb gebruikt. Ze zijn beide flink van gewicht, de boeken.

Meer dan 500 pagina's dik. En er was een nieuw tapijt bij me afgeleverd dat op de hoeken wat krulde. Een nacht lang heb ik de twee zwaargewichten, liggend op het gekrulde tapijt, aan hun lot overgelaten. Pas daarna drong de heiligschennis welke ik in feite had gepleegd tot me door. Sozjenisyn was in de Goelag wel wat gewend, maar voor Umberto zal het toch als een vernedering aangevoeld hebben. Excuus daarvoor, aan de twee inmiddels overleden geweldenaars. Dit heeft niks met voetbal te maken? Nee, maar het gebeurde wel in de aanloop er naartoe.

Bol van spanning
De ontmoetingen met HSC '21 staan meestal bol van de spanning. En ontlopen doen we elkaar niet veel. UNA staat de afgelopen jaren na afloop echter wel steeds aan de gunstige kant van de score. Zoals vorig seizoen, toen de winnende treffer, zowel uit als thuis, in wat de Engelsen zo treffend aanduiden met 'the dying seconds', tot stand kwam. Dat was mooi. Maar mooier nog is de herinnering aan 22 mei 2016: de beslissingswedstrijd op het neutrale veld van JVC Cuyk. UNA promoveert op die dag naar de Tweede Divisie, door de Twenten er met 1-0 onder te houden. Ruim twee jaar terug alweer. Maar dit is nu. En dat 'nu' betekent o.m. een record aan hoog zomerse dagen in de herfst. En een zonovergoten sportpark met een attractieve wedstrijd tussen twee goeie en aan elkaar gewaagde ploegen. Bij UNA bevat de beginopstelling één verrassing: coach Jeroen van Bezouwen geeft in het verdedigingscentrum de voorkeur aan Ritchie-Sam Anpong ten nadele van Lex van Dijk, die tot nu toe in de wedstrijden een dikke voldoende heeft gehaald.

De voorkeur betaalt zich niet echt uit want het optreden van Ritchie is – behalve een aantal uitstekende dieptepasses - matig. Rob van Boekel speelt wel goed. Al weken trouwens. De aanvaller strooit kwistig met slimme pasjes en openingen. Nadat een scherpe voorzet van Tom Scheepers via een eigen goal van HSC '21 de gelijkmaker heeft opgeleverd (Haaksbergen had al na 3 minuten de score geopend), gaat van Boekel na een kwartier een eentwee aan met Jelle Schijvenaars. Uiteindelijk deponeert de handige aanvaller de bal zelf met een fraaie curve in de rechter bovenhoek : 2-1. In de tweede helft verdappert UNA verder en hoewel de tegenstand van HSC aanzienlijk is, zetten onze geelzwarten een aantal combinaties op om van te smullen. Uit één ervan zwiert Pieter-Jan Scheerlinck de bal vanaf links richting het hoofd van Jelle Schijvenaars (niet de eerste keer dit seizoen), en dan ziet iedereen het al aankomen: de bal gaat hard tegen de touwen, 3-1. Nog even stribbelen de bezoekers tegen, via een goal van Jordi Brinkman (4-2). Maar Brian Boogers zorgt met een intikker voor de ruime eindscore van 5-2 die recht doet aan de spectaculaire wedstrijd.
Eén smeekbede heb ik tenslotte nog voorhanden: voorkom in s'hemelsnaam onnodige corners. De gevolgen van het tumult voor de goal, het fenomeen dat sinds het WK van afgelopen zomer definitief zijn intrede deed, zijn niet te overzien. We hebben geen VAR. En arbiters zijn op eigen kracht niet in staat om alle krachtpatserij, het duwen, trekken en slaan (OFC) van spelers in het doelgebied te overzien.
Voor het Nederlandse elftal begon op een dag in oktober de nieuwe lente (3-0 tegen Duitsland), zo beweert men. Misschien geldt dat ook wel voor UNA, na deze knappe overwinning.

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?