Scheidsrechter Hans Jansen 'cijfers zeggen niet alles'

Deelacties:


Scheidsrechters zijn heden ten dage nog altijd een belangrijke factor in het amateurvoetbal. De afgelopen jaren hebben we telkens een 'scheidrechter van de maand' gepresenteerd. Interviews van scheidsrechters die de revue zijn gepasseerd, werden binnen het amateurvoetbal zeer goed ontvangen. Sommige spelers geven toe dat ze nu ook de andere kant van een geïnterviewde scheidsrechter hebben kunnen zien. Kortom: de rubriek heeft veel positieve reacties opgeleverd op Amateurvoetbaleindhoven.

Aangezien de meeste scheidsrechters op de verschillende niveaus aan de beurt zijn geweest, gaan we de rubriek 'Scheidsrechter van de Maand' een vervolg geven met een column van een bepaalde scheidsrechter. We zijn afgelopen maad van start met Jack de Kroon. Nu is het de beurt aan Hans Jansen.

Cijfers zeggen niet alles
Het lijkt erop dat de zesjescultuur, die enige jaren geleden ons onderwijs is binnen geslopen, ook het nationale scheidsrechterskorps heeft aangestoken. Tenminste, als we kijken naar de rapportcijfers voor onze voorbeelden (toch?), zoals die werden toegekend tijdens de zevende ronde van de competitie in de eredivisie. Media willen nog wel eens anders naar een wedstrijd kijken, maar de journalisten en andere rapporteurs waren op deze speeldag althans best eensgezind. We zetten ze op een rij: 6-6,5-5-6-5,5-6-7-6-6,5 (Algemeen Dagblad) 5-7-7-4-5-7-6-6-7 (Voetbal International) 6-6,5-6,5-5-6-6-6-7-7 (De Telegraaf).

Gemiddeld bij alle drie de bladen een 6, waarbij de krant voor Wakker Nederland nog het meest complimenteus is. Niet slecht dus, maar ook niet echt uitgesproken goed. Geen enkele '8' en wel een '4' (wat overigens ook een gemiddelde van '6' betekent). Met zulke cijfers zou je overgaan of slagen, maar ook niet meer dan dat. Er zijn ouders/verzorgers/leerkrachten, die meer van hun kinderen verwachten dan wel eisen.

Zou de scheidsrechtersbaas van de KNVB eigenlijk tevreden zijn? En eh: zou hij sowieso geïnteresseerd zijn in wat de buitenwacht van zijn pupillen vindt? Die journalisten hebben er toch geen verstand van? Hebben die ooit op niveau gevoetbald? Weten ze eigenlijk wel wat er allemaal bij het arbitreren komt kijken? Kennen ze de spelregels, inclusief de nieuwste wijzigingen? En staan, ook in de voetballerij, de beste stuurlui niet aan de wal? Het is toch nooit goed?
Maar ook dat blijkt best mee te vallen. In de verslaggeving van het zevende competitieweekend werden de diverse referees nauwelijks genoemd, laat staan afgebrand. Op zich was hiervoor wel een verklaring. Zo'n Jeroen Manschot bijvoorbeeld gaf tijdens PSV – Willem II totaal ten onrechte een strafschop aan (uiteraard) de thuisclub. Omdat PSV toen al met 3-0 leidde, werden er amper woorden aan vuil gemaakt. Bovendien was Manschot zo slim om na afloop, voor wat het waard was, zijn excuses aan te bieden. Onhandig was wel dat Willem II volgens de weer eens verongelijkte trainer Erwin van de Looi na die penalty "veel vrije trappen meekreeg bij kleine overtredingen."

'Zelfs' de onterecht voor buitenspel afgekeurde (openings)treffer van Wout Weghorst tijdens AZ – Feyenoord deed na afloop slechts een enkel pluisje opwaaien. Wat wil je: de overmacht van de landskampioen was zo groot, dat de Rotterdammers toch wel hadden gewonnen. Schreven de clubwatchers met de kennis van nu. Weghorst had trouwens genoeg andere redenen om te klagen: opnieuw had de verdediging van zijn ploeg in een wedstrijd waar het er echt om ging veel weg van – ligt voor de hand, ik weet het – gatenkaas.

Zo relatief is het allemaal. Wat is de moraal van dit verhaal? Trek je niet veel aan van de kritiek van anderen, sta er wel open voor, maar doe vooral aan positieve autosuggestie (*). Geloof in eigen kunnen is de basis van elk succes. Te meer daar ook scheidsrechters in de eredivisie en de Jupiler League niet onfeilbaar zijn. Met die constatering in het achterhoofd, doen we het echt nog niet zo slecht.

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.

Jouw reactie?