Column Noud van Buul: Na 30 jaar even terug bij Bergeijk

Gaat RKVV Bergeijk na drie nederlagen op rij het tij keren tegen ZSC ?

Eind 1985 stond Dosko ’32 bij mij aan de deur of ik trainer bij de club uit Duizel wilde worden. Ik had nog een doorlopend contract van een jaar bij DBS en ik stuurde het Dosko bestuur naar DBS of die bereid waren om mee te werken, maar dat was niet het geval (had ik ook niet verwacht.) Dosko vroeg aan mij of ze een jaar later terug mochten komen. Dat was prima maar... voordat de delegatie uit Duizel er was, stopt er een Mercedes uit Bergeijk. Voorzitter Kees Moeskops met zijn rechterhand Huub Klaassen. Als trainer van de A-junioren en Bergeijk 2 had ik al van 1976 tot 1979 voor hun gewerkt. Ik had toen een talentvolle A-juniorenlichting die tweede werden in de competitie die voornamelijk uit toonaangevende Kempische clubs bestond. Kees: “wij gaan degraderen uit de eerste klasse; ik wil niet verder afzakken en jij bent onze man.” Met Kees kon ik het altijd uitstekend vinden; ook heeft hij ontzettend veel betekend voor de voetbalclub, gemeenschap en kerk.

Ik ging dus energiek aan de slag in Bergeijk. Het eerste jaar al een mooie vijfde plaats. Vol verwachting naar de tweede jaargang …… Helaas een erg stroef begin. De puntentellingen in die tijd waren nog: winst is 2 punten; gelijk is 1 punt; verlies is 0 punten. Geen periodetitels. We beginnen dat tweede seizoen met negen wedstrijden gespeeld en acht punten. De dinsdag na die negende wedstrijd spelen we thuis een oefenwedstrijd tegen vierdeklasser Hulsel en verliezen met 0-1. Ik ben toen heel boos geworden en heb na het douchen de groep in het kleedlokaal vaderlijk toegesproken en iedereen maar vooral “de vedettes” op hun verantwoordelijkheid gewezen. Kom na mijn donderspeech thuis en meteen belde de voorzitter: ” wat heb je nou gedaan.” Ik zeg Kees jij wilde toch niet door-degraderen en ik ook niet; dus moet er wat veranderen. Er volgden nog dertien competitiewedstrijden en daarin behaalden we vierentwintig punten; wonnen elf wedstrijden en speelden twee keer gelijk; we kwamen één punt tekort voor het kampioenschap. Deurne deed er in de laatste competitiewedstrijd alles aan om de zeer ervaren ploeg ESV te verslaan, maar ze bleven op 1-1 steken. ESV kampioen! 'Dat punt wat we toen tekort kwamen', leg ik bij het Bergeijk bestuur neer... (misschien reageert er nu wel  iemand uit die hoek!)

In mijn carrière tot dan toe had steeds het initiatief bij mij gelegen als er niet verlengd zou worden. Nu gaf Bergeijk eind 1988 aan niet verder te willen. Dat deed toen wel even pijn. Na de laatste competitiewedstrijd vonden ze het toch wel jammer om van mij afscheid te nemen. In mei 1989 hadden we – ook mijn zeer kundige en gewaardeerde assistent Paul Huijbregts – een mooi afscheidsfeest. Onze dames waren er ook bij; ik was de chauffeur. Want in die tijd kon ik mij met bitterlemon best vermaken. Voordat we de Bergerheide via de hoofdpoort – letterlijk en figuurlijk -  verlieten, maakten we met mijn Ford nog even enkele rondjes over het trainingsveld. Veel gelach door mijn assistent en de dames op de achterbank. Vervolgens zette we koers via Eersel naar Reusel. Maar de politie stond te posten in Bergeijk op het weggetje tussen tenniscomplex en sportpark voetbal. Zij hadden dus mijn capriolen gezien. Binnen een paar honderd meter was er al het bordje “stop.” De diender dacht natuurlijk “prijs” te hebben maar zeer ontspannen blies ik: mijn frisdrank bevatte inderdaad geen alcohol.
Afscheid, ja, zo zit het wereldje nou eenmaal in elkaar. Maar mijn revanche is dichtbij: kon dus niet bij Bergeijk, waar het boek gesloten was, maar wel aansluitend door de prestaties bij Rood Wit ’67 en later DBS. Maar daarover later meer!  

Bergeijk - de ploeg van trainer Jos Beerens (1e seizoen) - treedt nu aan tegen ZSC uit Westerhoven. Spelend in de vierde klasse heeft Bergeijk negen wedstrijden en dertien punten; ZSC staat voorlaatste met negen wedstrijden en zes punten. Maar in derby’s weet je het nooit, vraag dat maar aan de vorige Bergeijk trainer Patrick Methorst. 

En als ik jl woensdag kijk op de site van voetbalnederland.nl onder Bergeijk staat daar in de vorm van een gedicht wat geschreven, waaruit ik concludeer dat de mannen van ’t Hof iets anders in gedachte hadden:

Bergeijk 1 loopt voor de derde keer achter de feiten.
Dat rijmt niet met de ambities en de “toegekende” kwaliteiten.
Afgelopen zondag was er weer een negatief rapport.
De teleurstellende nederlaag hoort helaas ook bij deze sport.

De derde nederlaag op een rij kon helaas niet worden voorkomen.
Volgende wedstrijd thuis tegen ZSC moet de wederopstanding weer komen.

De ontvangst was weer hartverwarmend: eerst maar een bakje met Gerard Hoeks en vervolgens in de bestuurskamer kopje aangeboden door Jan Kuijken die ik nog als speler bij Terlo meemaakte. De oudgedienden van de Bergerheide hadden een Brabants koffietafel waar Jan Aarts (eens leider van selectie elftallen en A 1 junioren) en good old Sjef van Lieshout (in een grijs verleden de Lev Jashin van Bergeijk) mij voor uitnodigden, maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt.

De wedstrijd: RKVV Bergeijk – ZSC 2-2
Het was allemaal niet hoogstaand …….. Daar waren Jan Brands – o.a ex FC Eindhoven -; Harrie van Woerkum – in een ver verleden veel scorende spits bij de thuisploeg – en ondergetekende het helemaal over eens. Maar de legio kansen vergoeden veel. Binnen enkele minuten krijgen we al een Bergeijk aanval van Michielse naar van Woerkum en die brengt Luyten in stelling maar zijn doelpoging wordt van de lijn gehaald. In de zesde minuut is het al wel raak: een vrije trap tegen de zijlijn – ongeveer 25 meter van de achterlijn - wordt  indraaiend verstuurd naar de tweede paal en valt binnen 1-0. ZSC’er Gijs van de Boomen krijgt na de stuit op ongeveer twaalf meter toch even de mogelijkheid om Bergeijk pijn te doen maar hij schiet de bal hoog over. De scheidsrechter Guus Morelis neemt over en weer een aantal warrige beslissingen: zo ook ongeveer na een kwart wedstrijd: hij vergeet in een ideale situatie voor Bergeijk voordeel te geven maar besluit een middenvelder van ZSC geel te geven voor ongeveer 3 seconden vasthouden. (…) Weg die kans. Binnen het half uur krijgt Michielse aan dezelfde zijde maar nu ongeveer tien meter van de achterlijn een vrije trap; weer indraaiend maar nu iets voorbij de tweede paal en de bal kan door ZSC tot corner verwerkt worden. Van Woerkum die bij Bergeijk eerst meer als rechtshalf begon gaat steeds dieper spelen op de rechtervleugel en geeft van Och handen vol werk; voor de Zwaluw Sparta Combinatie verdediger is het regelmatig “vrouw en kinderen eerst.” In de 28e minuut geeft Lavrijssen van de thuisploeg een veel te harde voorzet en bereikt zodoende geen medespeler. In dezelfde minuut is van Woerkum weer eens een plaag voor zijn directe tegenstander; hij speelt technisch begaafd zijn man uit en legt de bal bij de tweede paal waar Bergmans al duikend binnenkopt: 2-0. Bergeijk domineert in deze fase: niet alleen van Woerkum legt steeds weer zijn opponent het vuur aan de schenen maar ook Bergmans op de andere vleugel is Neutkens vaak te slim af. In de 32e minuut had de thuisploeg de unieke mogelijkheid om het verschil op drie te brengen: van Woerkum legt af op Luyten maar die wil de bal nog aan een medespeler geven in plaats van zelf te killen. Nog geen twee minuten later is het weer van Woerkum die Cuijpers in ideale stelling centraal aan de zestienmeterlijn brengt, maar ook hij faalt. Tussendoor blijkt Jeroen van de Boomen van ZSC ook een doelman te zijn die sterk is in het uitlopen (op één keer na) zo werpt hij zich enkele keren voor de voeten van een tegenstander die in het strafschopgebied een pass ontvangen heeft en komt als winnaar uit de strijd. Als van Woerkum in de 37e minuut weer enkele tegenstanders en de keeper te snel en te slim af is en de bal buitenkant paal komt zeggen enkele dames ZSC supporters achter mij tegen elkaar “we zijn net Comedy Capers; we hebben nog geen kans gehad.” Inderdaad, het scorebord had zeker 5-0 - vooruit 6-1 - aan moeten geven maar de realiteit is anders. In de 41e minuut wisselt ZSC trainer Fred Verspaget verdediger Neutkens voor Heesakkers: of Neutkens baalde van zijn “mindere” spel of dat de trainer hem eraf haalde weet ik niet; maar de dug out moest het wel ontgelden. Toch brengt ZSC de achterstand voor het rustsignaal nog terug: eerst geeft van Och een panklare bal aan Gijs van de Boomen maar de spits kopt onbeholpen over; in de volgende aanval is hij met een stift over keeper Bauhaus wel trefzeker: 2-1.

Drie minuten na rust speelt van Och (ZSC)onbedoeld Luyten aan maar de ZSC goalie redt. Even later een schot van Lavrijssen (Bergeijk) wat binnenkant paal eruit gaat gevolgd door enkele hoekschoppen die ook niet tot het gewenste resultaat komen. Tien minuten na rust: ik kom tot de conclusie dat van het lijstje van Woerkum, Lavrijssen, Luyten, Michielse en Bergmans die geen 100% kans gehad hebben zich mag melden. Net na het uur zet Huybers van de geelzwarten zijn teamgenoot Kuylaars vrij voor de keeper maar die redt met gevaar voor eigen leven. In de 66e minuut een indraaiende corner die langs iedereen af gaat en bij de tweede paal terecht komt maar ZSC’er Cremers mist jammerlijk. Twee minuten later een steekpass van Cuijpers maar Luyten komt net tekort om het verschil naar twee doelpunten te brengen. Met nog ruim een kwartier te spelen gaat een bal van Bergeijk aanvaller Luyten naar de tweede paal: schot op doel of voorzet; het wordt niets. In de 84e minuut geeft van Woerkum nog een ideale bal maar deze is niet aan Cuijpers besteed. Ik zal mij voorzichtig uitdrukken maar van 66e tot 86e minuut heb ik aanvallend weinig gezien van de Westerhoven spelers. Het venijn zit in de staart! In de 87e minuut speelt v Och een diepe bal naar voren maar Huybers legt nog af op een medespeler waar hij zelf eindstation had kunnen zijn. In de voorlaatste minuut komt toch nog de gelijkmaker: Cremers staat geheel vrij bij de tweede paal en scoort: 2-2. En dan had ZSC nog met de overwinning kunnen gaan lopen: 90+2’Heesakkers komt vrij voor de Bergeijk keeper maar schiet over …..; 90+4’ vergeet de scheidsrechter – als de bal al drie stations verder is - voordeel te geven bij een Bergeijk counter maar fluit alsnog voor een overtreding  van ZSC speler; 90+6’ Huijbers kopt uit ideale positie over. En nadat Snellens van de thuisploeg bij de middenlijn een vrije bal zo maar in de voeten van tegenstander Kuylaars speelt fluit de arbiter voor einde wedstrijd; na een minder optreden van alle drie partijen …..

© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.