Groene Ster is net iets verder ….. .png)
Eind 1996 belde René Luining mij op of ik trainer wilde worden van de RKSV Nuenen.
Vervolgens had ik een gesprek met de Technische Commissie: René Luining, Hans Waterschoot en Toon van Hout. Ieder had er een goed gevoel bij. Een week later had ik nog een gesprekje met Toon van Hout bij hem thuis: om de overeenkomst definitief te maken. Saillant detail hierbij was de vergoeding. Daar wilde ik het niet op laten “klappen.” Weet je wat we doen zei Toon we schrijven elk de vergoeding op een papiertje en dan zien we wel verder. Zo gezegd zo gedaan. Het bedrag was bij ons beiden vrijwel gelijk.
Na zes jaar DBS: drie jaar 1e klas; kampioenschap in 1e klas en vervolgens drie jaar hoofdklasse vertrok ik met mijn collega trainer Wim Dielissen naar RKSV Nuenen. Ook Wim was een ideale man om naast je te hebben. Het was voor de gehele selectie allemaal perfect geregeld. Zo nam ik badhanddoek, shampoo en voetbalschoenen mee naar de training en voor de rest lag alles gereed. Vooral Harrie, Jos en Leo zorgden hierbij voor een uitvoering om “U tegen te zeggen.”
Teammanager Hans Waterschoot was een gouden staflid voor de selectie. Geen inspanning was hem teveel. Frits Hallink was onze assistent scheidsrechter; toen ook een echte clubman. Hij kwam me zelfs wel eens opzoeken in de Seeligkazerne Breda – waar ik toen vertoefde – om “even” bij te kletsen. We hadden veel spelers van naam; zelfs diverse met betaald voetbal ervaring en/of ervaring in de hoogste klas van de amateurs. De club investeerde ook uitgebreid in de selectie: zo gingen we op trainingskamp om te oefenen en voor de teambuilding naar Groningen; een sjieke accommodatie met de benodigde faciliteiten in de buurt en chalets voor vier tot zes personen. Ik weet nog wel dat de staf TZ een apart chalet had en tijdens de training waren die bobo’s natuurlijk ook bij het trainingsveld. Een drietal spelers waren vanwege blessures niet op het veld maar waren achtergebleven voor behandeling. Er waren bij de huisjes nogal wat beekjes en vijvers en daar vertoefden vele eenden. De achtergebleven geblesseerde spelers hadden de eenden naar het chalet van René, Hans, Toon en Frits gelokt en die beesten hebben echt alles met hun uitwerpselen bevuild. Sportief heeft RKSV Nuenen mij niet gebracht wat ik er vooraf van verwacht had. Ik kwam van DBS af waar ik gewerkt had met het beste team ooit uit mijn drieënveertigjarige carrière; lag het nu aan mij of aan de spelers ……; of beiden …..; de vonk sloeg onvoldoende over …..; ik kreeg het voor mijn gevoel moeilijk op de rit terwijl ik er heel veel tijd en energie in stak. Het zat ook “niet altijd” mee ….. Bijvoorbeeld uit bij Bladella: na 14 min Erwin Thijs onterecht met rood eraf; kaart werd later geseponeerd; in 108e min maakt Bladella de 1-1 …. In mijn 2e seizoen bij Nuenen – ergens in november – vraagt Hans wat doe je komend jaar. Ik zette alles eens op een rijtje en besloot einde seizoen te stoppen. Met een zesde en vijfde plaats waarvan nacompetitie voor promotie in mijn 2e jaar vertrok ik bij de groenwitten. Jaren later ontmoette ik Cor Molenaar de voorzitter van destijds bij de club (die Charles Engelen opgevolgd was): “Noud, jij bent onze pilaar geweest van waaruit we de weg naar boven ingeslagen zijn.” Mooie woorden maar ik had liever zelf geoogst!
Voorafgaande aan dit duel: RKSV Nuenen bezet de zesde plaats met 11 wedstrijden – 19 punten; Groene Ster staat op de derde plaats en heeft vier punten meer dan de Nuenenaren en staat één punt achter de koplopers. Voorlopig denk ik dat de clubs uit de huidige top zes met de prijzen gaan lopen. RKSV Nuenen mag zich nu geen misstap veroorloven want een week later staat de lastige uitwedstrijd bij GVV Unitas op het programma. Daar zal de sympathieke coach Jan Poortvliet ook wel van doordrongen zijn.
De ontvangst was wederom aller hartelijks met een hoop oude bekenden en koffie met vlaai - waar nog steeds Toon Hurkmans (voorzitter van de supportersclub) en Ria zich voor inspanden.
De wedstrijd: RKSV Nuenen – Groene Ster 0-1.
Al na een minuut gaat RKSV Nuenen keeper Jeroen Keeris onder een hoge voorzet door en een Groene Ster spits heeft een vrije kopkans net voorbij de twee paal: zijnet. In de 7e minuut een slechte aanname door Jamey Raas in de voorste lijn; de bal springt te ver van zijn voet en Job van de Walle de keeper van Groene Ster grijpt in. Veelal zijn de verdedigingen van beide teams soeverein; vooral in deze fase verdedigt Groen Ster compact; ieder doet mee, alleen spits Chefrino Eind mag wat verder naar voor spelen. Rechtsbuiten Reva Kreekels van de thuisploeg steelt nog even de show door een drietal snelle combinaties in de breedte en komt uiteindelijk zelf uit op de linkervleugel en gaat daar de diepte in maar …. de bal bereikt hem niet. Tot zeker halverwege de eerste helft gaven beide teams de indruk om te spelen om niet te verliezen ….. In de 26e minuut krijgt Sem van den Broek een perfecte dieptepass; komt geheel vrij voor doel maar werkt veel te slap af en sluitpost van de Walle van Groene Ster heeft hier geen moeite mee. Groene Ster heeft soms toch venijnige tegenstootjes in petto ….; meestal snel in de omschakeling en diepte in het spel. Zo mijmerend denk ik: hopelijk komt Nuenen niet achter want dan hebben ze een vet probleem: door het compact verdedigen (GS trainer Maurice Verbunt: “scherm het centrum af; compact houden”) en snelle omschakeling met Unal maar vooral Eind. In de 33e minuut geeft Joey Maas een prima voorzet maar Thom van de Donk komt een teenlengte tekort om de thuisploeg op voorsprong te brengen. Sporadisch wordt het toch weer eens leuk voor de mannen van Poortvliet: de bezoekers breken er dan weer eens snel uit; maar door balverlies komen de Nuenenaren in balbezit en plaatsen meteen een snelle tegenstoot; komen in overtal maar zijn dan te slordig tegen de ploeg uit Heerlerheide met de voorlaatste of laatste pass. In de 38e minuut een voorzet van Thommie Vluggen van de Limburgers maar Unal kopt bij de eerste paal net naast.
Tien minuten na rust wordt Nathan Rutjens van de bezoekers net buiten het strafschopgebied volgens de scheidsrechter onreglementair ten val gebracht en Dylan Zwartjes meldt zich om het vonnis te voltrekken: de bal verdwijnt echter buitenkant paal naast het doel. Na een uur spelen komt bij de thuisclub Evrim Karatas voor Reva Kreekels. Even later geeft de tweede lijn van de bezoekers een steekpass waarbij goalie Jeroen Keeris in de fout gaat: hij legt de gretige aanvaller Chefrino Eind van Groene Ster neer en de arbiter wijst resoluut naar de stip. Keeris stopt echter de penalty van Mick Hellemons en de rebound gaat ook nog langs het doel. Van de 60e minuut tot de 70e minuut komt de thuisploeg er nog zelden uit. De Nuenen supporters zien het dreigende gevaar en trainer Poortvliet besluit in de 69e minuut tot een dubbele wissel: Raas en van Stipdonk eruit; Peters en Strijbosch erin. 
Even lijkt de wedstrijd meer in evenwicht maar met nog minder dan een kwartier te spelen komt de bal door toedoen van Roy Janssen bij de gevaarlijkste man van Groene Ster – de supersnelle Chefrino Eind – en die laat Joey van den Berk zijn hielen zien en geeft ook Keeris geen kans: 0-1. Dan is de wedstrijd eigenlijk gelopen: Groene Ster zou kunnen kiezen voor dichthouden en counteren (wat ze ook wel eens deden) maar ze besluiten toch veelal verder naar voor druk te houden op hun tegenstander. Met nog ongeveer tien minuten te spelen schiet Dylan Zwartjes een vrije trap in de linkerbenedenhoek maar met een uiterste krachtsinspanning weet Keeris het schot tot corner te verwerken. Naast Eind, Rutjes en Vluggen beviel mij rechtsachter Dylan Zwartjes prima zowel bij balbezit tegenstander als zelf in balbezit of zijn ploeg; goed inzicht; links en rechtsbenig; maar volgens een onderonsje tussen een Groene Ster en Nuenen supporter: “de vader van Dylan was een beter speler.” Kortom: Groene Ster houdt de controle over de wedstrijd. In de laatste minuut van de blessuretijd is het laatste woord aan de voorwaartsen van de bezoekers: het duo Chefrino Eind (paal) en de rebound voor invaller Stef de Witt (over.)
Maar als Poortvliet de tijd krijgt zal hij zeker nog progressie gaan maken met dit team: Koen Bots is 28 jaar en de overige selectie leden op deze dag waren in de leeftijd van 18 tot 25 jaar. Alleen een balvaste, snelle, sterke, doelgerichte spits als Chefrino Eind in deze vorm zou in Nuenen zeker welkom zijn!!! Maar waar niet???
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?