Clubhart: In dit item worden mensen belicht op de site die achter de schermen veel voor de vereniging betekenen. Waar zijn de clubs zonder deze ‘belangrijke mensen’ die doorgaans werk verrichten die door andere over het hoofd worden gezien. Deze keer is Kaas Vos van SDO’39 opgegeven als ‘clubhart’ door Frans Paridaans van HMVV, die in de vorige editie op de site stond.
[Afbeelding]
Klaas Vos is een clubman in hart en nieren. Bijna dagelijks -sinds hij negen jaar geleden met pension is gegaan- is Klaas te vinden op het sportpark van SDO’39. Bij SDO’39 vervult hij diverse taken en Klaas is niet meer weg te denken binnen de club. SDO’39 bestaat op 24 mei ‘75 jaar’ en de club viert dit jubileum van 28 mei tot en met 1 juni met verschillende activiteiten . In een onderling gesprek met Klaas werd duidelijk hoe enthousiast hij over zijn werkzaamheden binnen de club praat. “SDO ’39 is mijn lust en mijn leven en ik hoop dat ik dat nog velen jaren kan doen”. We stellen Klaas een aantal vragen over zijn clubliefde:
Stel je even voor aan het amateurvoetbaleindhoven publiek:
Ik ben Klaas Vos. 66 jaar en geboren in Balkburg en opgegroeid in Dedemsvaart. Dit ligt in Overijssel en behoort tegenwoordig bij de gemeente Hardenberg. Ik heb de Mavo gevolgd in Dedemsvaart en ben daarna meteen gaan werken omdat ik in eerste instantie werd afgekeurd voor de baan als politieman. Ik heb zowel in de jeugd als bij senioren gespeeld bij s. v. Dedemsvaart. Nadat ik enige jaren getrouwd was en wij ondertussen twee zoons hadden en de politie altijd nog een optie was, heb ik nogmaals gesolliciteerd en werd in 1974 alsnog aangenomen en zodoende zijn wij in 1976 in Lage Mierde komen wonen dat had toen nog een eigen politiebureau. Ik woon nog steeds in Lage Mierde. Na Lage Mierde heb ik ook nog bij de politie in Bladel en Eersel gewerkt en de laatste jaren voor mijn vut/pensioen, in 2005 was ik buurtbrigadier in Reusel/De Mierden. Ik ben gescheiden (sinds 1985) en de zonen wonen allebei in Bladel . Ik heb 5 kleinkinderen waar ik veel plezier aan beleef.
[Afbeelding]
Vertel eens precies wat je allemaal doet binnen de club:
Ik ben van 1980 tot 1986 jeugdtrainer en jeugdleider geweest bij SDO’39, vrijwel elk jaar bij het team van de jongste zoon Barry omdat de spelers en de ouders dit vroegen. Wij hebben toen een hele goede lichting gehad en diverse kampioenschappen behaald. In 1986 werd de B- jeugd ,waarin toen ook zoon Allart speelde, kampioen na een beslissingswedstrijd tegen DOSL in Steensel. Toen ben ik er mee gestopt omdat de meeste jongens toen al naar de senioren gingen. Ik heb zelf ook nog een aantal jaren in de lagere elftallen gespeeld maar moest daar moest ik mee stoppen omdat de rechterknie ongeveer versleten was. Ik ben toen gaan fluiten binnen de vereniging en kwam enige jaren later (in 1992) in het bestuur van SDO’39. Ik doe het beheer van gebouwen en materiaal en ben verder wedstrijdsecretaris en scheidsrechter coördinator. Tevens ben ik aanspreekpunt en maak deel uit van de 17 man sterke VUT-club. Verder ben ik door de week bijna dagelijks van 10 tot 12 u op het sportpark samen met Jan Pheninckx. Jan en zijn vrouw Koosje maken de kleedkamers schoon, ik doe verschillende andere werkzaamheden .
Op maandag worden de velden indien nodig opgeknapt. Dit samen met een andere vutter. Verder pas ik dan de standen aan en maak het terras schoon. Dinsdag kom ik alleen als het nodig is om klusjes te doen, al dan niet samen met andere vutters. Op woensdag wordt het programma voor het komende weekend aangepast. Op donderdag worden de kantjes gemaaid en eventueel andere klusjes op de velden gedaan en op vrijdag maak ik de indeling van de kleedkamers voor de senioren en bereid de digitale wedstrijdformulieren voor. Als er grotere klussen zijn zoals het weer gereed maken van de velden na de zomerstop kan het goed zijn dat er 10 tot 12 leden van de vutploeg aan het werk zijn. Dit is altijd een gezellige bedoening zeker tijdens het koffiedrinken. Bij de jeugd fluit ik regelmatig mijn wedstrijden en als het echt nodig is ook bij de senioren maar wij hebben gelukkig enkele trouwe clubscheidsrechters die er bijna wekelijks zijn.
Vanwaar de clubliefde voor SDO’39:
Die clubliefde krijg je vanzelf als je bezig bent met jeugd en later meerdere dingen doet binnen de club. Dit wordt gewaardeerd door zowel de spelers, ouders en het bestuur van SDO’39. In een kleine gemeenschap groeit zoiets dan alleen maar. En dat de liefde van 2 kanten komt bleek vorig jaar wel toen ik mede namens de inbreng van SDO’39 een lintje mocht ontvangen. Je overweegt wel eens om het wat rustiger aan te doen maar je wilt eigenlijk ook niets laten liggen en tenslotte zal toch iemand het moeten doen. Ik heb er tijd voor en zie het nog steeds als een hobby en niet als een verplichting, hoewel de keuze tussen club en kleinkinderen steeds moeilijker wordt.
Je zegt dat je nog steeds vrijgezel bent na je scheiding omdat je geen tijd hebt voor een relatie, gezien je werkzaamheden voor de club. Dus de club gaat voor het meisje:
Die keuze is er wel eens geweest, eerlijk gezegd. Maar als je kinderen de deur uit zijn en het goed hebben en je kunt zelf doen en laten wat je wilt, dan heb je het toch goed. Ik hoorde Eric Gerets laatst eens zeggen in een interview op de vraag wat hij van het leven nog verwachtte: Lekker uitbollen en van de kinderen en kleinkinderen genieten en verder doen en laten wat je zelf wilt. Men zal dan ook van goeden huizen moeten komen wil men mij die vrijheid afnemen. Maar ik heb wel geleerd dat je in het leven nooit, nooit moet zeggen.
Wat heeft deze club wat een andere club niet heeft:
Er wordt in de regio wel eens geopperd dat men bij SDO’39 een beetje hoog van de toren blaast en soms wat arrogant over komt. Ik vind dit wel meevallen en je moet toch altijd zo hoog mogelijk inzetten en uitstraling hebben om daar te komen waar je wil komen of zijn.
Ben je tevreden hoe de club er voor staat in het algemeen:
Ja en nee. Veel dingen gaan goed binnen de vereniging maar sommige zaken zouden wat vlotter moeten verlopen. Er wordt soms te gauw gedacht: Het komt wel goed. Ja dat zal ook wel maar je moet er wel boven op blijven zitten. Niet lullen maar poetsen. Over het algemeen ben ik uiteindelijk best tevreden over hoe de club er voor staat.
Wat kan er binnen de club nog verbeterd worden:
Wat ik binnen de club nog graag verbeterd zou willen zien is: Niet alleen iets hard roepen of in de groep gooien maar er ook zelf iets mee doen of in gang te zetten. Er wordt nog wel eens iets geroepen maar als er dan echt iets moet gebeuren, da wordt er gezegd dat moet het bestuur maar doen. Verder zou ik graag zien dat de oudste kleedkamers, dan met name het sanitair en tegelwerk, op korte termijn gerenoveerd wordt.
[Afbeelding]
Hoelang ben je al actief en hoelang blijf je nog je hart geven aan de club:
Ik ben vanaf 1980, met uitzondering van de jaren tussen 1986 en 1990 betrokken bij de club en ik hoop zolang de gezondheid het toelaat actief te blijven voor de club. Tenminste als ze mij niet eerder beu zijn.
Hoe kijk je in het algemeen naar het amateurvoetbal:
Ik volg wekelijks de uitslagen en standen in de regio en kijk ook elk weekend naar de resultaten van mijn oude vereniging. Verder vind ik dat wij dit jaar met ons vaandelteam in een unieke Kempische klasse zitten met o.a. vier clubs uit onze gemeente. Waarschijnlijk zal dit slechts een seizoen zo zijn, waarbij ik er van uit ga dat wij ons handhaven in de 4e klasse.
Hoe groot is je betrokkenheid bij de selectie van SDO’39:
Ik ken ze natuurlijk allemaal en de ene een beetje beter dan de ander maar ik denk wel dat ik mag zeggen dat ik een goede relatie met hen heb. Wij bezoeken met een 3- tal andere vutters/supporters elke uit en thuiswedstrijd van het eerste elftal. Verder roep ik de opstellingen om en doe ik samen met enkel jeugdleden de balverloting bij thuiswedstrijden en zorg voor de verkiezing: ‘Man van de Wedstrijd’ Ook met de jeugd kan ik goed over weg. Ze weten wat ze aan mij hebben en weten ook dat als ze zich aan de afspraken houden er ook veel kan bij onze club.
Ben je tevreden over de resultaten tot nu toe van het eerste elftal:
Als we 1e of 2e worden van het rechterrijtje, dus een 8e of 9e plaats, dan ben ik dik tevreden. Daar had ik ze ook ingeschat in het begin van het seizoen. Ze moeten zich er wel van bewust zijn dat deze competitie nog niet gelopen is en dat er tot einde gewerkt moet worden voor handhaving, gezien de huidige stand op de ranglijst.
Wat wil je nog toevoegen op de boven gestelde vragen:
Ik heb toen ik in de Kempen kwam wonen en werken wel moeten wennen aan het ‘Brabants dan wel Mierds kwartiertje’ en ook dat hier afspraak niet altijd afspraak is. Maar ja….. alles went, maar ik doe er niet aan mee. Tijd is tijd en afspraak is afspraak!
Wie zou je graag van een andere vereniging zien in rubriek ‘Clubhart’:
Arie Schriders van Vessem of Frans Walen van Netersel lijken mij ook echte clubmensen en komen ook zeker voor deze rubriek in aanmerking.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?