Toppers in het amateurvoetbal zijn er voldoende, met name eind vorige eeuw en begin deze eeuw, toen het amateurvoetbal meer centraal stond dan in de huidige tijd. Met de nieuwe ontwikkelingen is er voor de huidige amateurvoetballer meer dan alleen voetbal.
Vaak hoor je van oud-amateurvoetballers niet zo veel meer. Sommigen zijn trainer geworden en sommigen vervullen een taak binnen een club. Maar het overgrote deel is niet of nauwelijks meer betrokken bij het amateurvoetbal.
We hebben een speurtocht gemaakt in het verleden en uit de vele namen zijn we in de eerste editie begonnen met Nick van den Heuvel gevolgd door Ritchie Schiffer. In de derde editie is het de beurt aan Mark Sleddens, oud-doelman van vv UNA.
Mark Sleddens heeft in totaal 11 seizoenen in het doel gestaan bij de club uit Zeelst. Dit met vele hoogtepunten, want Sleddens maakte in zijn periode de opmars van UNA mee, wat promoveerde van de 3e klasse naar de Hoofdklasse. In 2005 stopte Sleddens -op 36-jarige leeftijd- als eerste doelman van UNA, de club waar hij al sinds 1975 lid is.
De nu 48-jarige Sleddens is geboren en getogen in Veldhoven, waar hij nog steeds woonachtig is. Mark is al 25 jaar getrouwd met Annemarie en samen hebben ze twee kinderen, Kim (18) en Lars (15).
We stellen Mark een aantal vragen over het leven na het voetbal.
Stel je even voor aan het Amateurvoetbaleindhoven-publiek:
Ik ben Mark Sleddens, 48 jaar. Ik heb een oudere broer Erwin en een oudere zus Irma. Wat mooi om te vernoemen is dat mijn vader Ben Sleddens ook oud-keeper van UNA-1 was (17 jaar lang). Momenteel is hij voorzitter van supportersvereniging UNA. Mijn opa Joost van Zoggel (van moederskant) is medeoprichter van UNA.
Wat doe je nu in het dagelijks leven:
Ik ben Z.Z.P.-er. Ik heb een eigen tegelzettersbedrijf genaamd Sleddens Tegelwerken. Mijn bedrijf ben ik 1 juni 2005 gestart nadat in november 2004 mijn baas / oom Wil Sleddens ten gevolge van een hartstilstand was overleden.
Hoe is het leven vergaan tot nu toe zonder actief te zijn als 1e elftal speler:
Nadat ik gestopt ben als 1e elftal speler, ben ik 2 jaar keeperstrainer geweest bij Rood Wit Veldhoven. Hier heb ik mijn eerste ervaring als keeperstrainer opgedaan. Na deze jaren ben ik terug naar UNA gegaan om Fred Berendonk op te volgen, waar ikzelf altijd keeperstraining van heb gehad..
Ook ben ik in een lager elftal gaan keepen. In maart 2012 ben ik hier noodgedwongen mee moeten stoppen omdat ik mijn achillespees afscheurde. Geen ideale situatie met een eigen bedrijf en dus heb ik sindsdien niet meer gekeept.
Daarnaast heb ik tesamen met Jeroen Leemans en Frank van der Graaf het plusteam van UNA opgericht en ben ik samen met Dick Bijkerk keeperstrainer bij de jeugdteams.
Volg je het amateurvoetbal nog op de voet:
Af en toe bezoek ik nog de thuiswedstrijden en heel soms een uitwedstrijd. Ik ben niet meer actief betrokken bij UNA 1.
Ben je nog actief binnen het amateurvoetbal, zo ja waar en wat voor functie:
Vanwege knieproblemen kan ik helaas zelf niet meer voetballen. Momenteel ben ik trainer/leider UNA B3 waar mijn zoon in speelt. Ik volg de uitslagen van de Veldhovense clubs.
Sportief
Je was een talentvolle keeper, maar al die jaren UNA trouw gebleven. Had er niet meer ingezeten in je carrière:
Toen ik in het tweede elftal van UNA keepte, heb ik een aantal gesprekken met andere clubs uit de Kempen gehad. Maar vanwege de gedachte dat ik keeper van UNA 1 zou kunnen worden, hield mij tegen om naar een andere vereniging te gaan en daarom ben ik UNA trouw gebleven. Ik heb het altijd zowel in tweede als ook in het eerste elftal erg goed naar mijn zin gehad en had dus geen reden om weg te gaan. Ik woon 2 straten van UNA af wat toch ook erg fijn en makkelijk is.
Hoogtepunten als 1e elftal speler:
Op 30 Mei 1999 promotie naar 1e klasse. Middels behaalde periodetitel mochten wij meedoen aan de nacompetitie. Uiteindelijk wonnen we de beslissingswedstrijd tegen BVV Den Bosch met 5 – 0.
In 2000 behaalden wij wederom een periodetitel en mochten wij ook deze keer weer meedoen aan de nacompetitie. Op vrijdag 9 juni speelden wij de beslissingswedstrijd op het terrein van WSC Waalwijk tegen Papendrecht. Een bloedstollende wedstrijd, waar ik ook nog (bij een 1-1 stand) een penalty heb gestopt. Hans van de Boogaart scoorde de winnende 2-1 en dus promoveerden we naar de hoogste amateurklasse, de hoofdklasse. Daarna hebben we 4 dagen lang met heel Zeelst gefeest.
In 2002 speelde UNA mee in de AmstelCup. De wedstrijd tegen FC Den Bosch in De Vliert is voor mij onvergetelijk. Wij stonden 85 minuten onder grote druk. Uiteindelijk wonnen we met 0-1 . Daar had ik een grote bijdrage aan gehad. In de volgende ronde hadden we RKC Waalwijk geloot. Deze wedstrijd speelde zich af in het Jan Louwers stadion voor 1.500 UNA-supporters. Deze wedstrijd verloren we helaas.
Op 24 mei 2003 wonnen we de Districtsbeker Zuid 1 tegen zaterdag hoofdklasser Hoek. Uitslag 1-0. Voor UNA was dat de eerste keer dat deze beker gewonnen werd.
Dieptepunten als 1e elftal speler:
In 2003 heb ik mijn achterste kruisband gescheurd. Na een lange revalidatie ben ik in 2004 bij UNA 3 gaan keepen. Vanwege blessure van de eerste keeper, heb ik op voorspraak van toenmalige aanvoerder Martijn van de Rijt de laatste 4 wedstrijden van het seizoen nog gekeept.
Meest bijgebleven spelers uit je spelersloopbaan:
Daar kan ik genoeg jongens bij vermelden. Maar een paar jongens wil ik toch vernoemen.
Jurgen Boon, een rots in de branding. Hij was een echte leider van ons team die ons tot op het bot kon motiveren en voorop in de strijd stond.
Rob Peijnenburg, hij had als speler bij PSV champions league meegemaakt. We dachten: nu hebben we een goede speler binnen. De eerste seizoenshelft was hij de beste speler en dronk helemaal niets. Het drinken heeft hij in de tweede seizoenhelft goed ingehaald.
Ronnie Dirks, daarmee heb ik zowel in als buiten het veld, veel plezier gehad. Zo herinner ik me nog een moment uit een wedstrijd tegen UDI'19 waarbij spits Michael Drummen speelde. Ronnie moest hem verdedigen. Echter Ronnie veroorzaakte een penalty. Ronnie zei tegen Michael als jij die penalty maakt, eet ik jouw schoen op. Vervolgens stopte ik de penalty. Daarna hadden wij het grootste plezier samen.
Meest bijgebleven trainers uit je spelersloopbaan:
Eus Marijnissen. Van 1999 tot 2001 is hij hoofdtrainer bij UNA geweest. Omdat hij betaald voetbal had gespeeld, kon hij de wedstrijd goed lezen. Daardoor kon hij in de rust een elftal dat niet goed liep, weer beter laten draaien.
Kort
Jos Blatter:
Jos is een hele belangrijke voorzitter voor UNA geweest. Hij heeft een belangrijke aandeel gehad in de plaats waar UNA nu staat. Ik had er een haat/liefde relatie mee.
vv UNA op 2e divisie niveau:
Het is mooi dat we als eerste Veldhovense vereniging dit mee kunnen maken. Una speelt in de tweede divisie met het laagste begroting. Daarom denk ik dat het voor de club UNA, misschien wel beter is om een klasse lager te spelen. Maar natuurlijk hoop ik dat ze in deze klasse blijven.
Tot slot
Wie zou je graag willen zien in deze rubriek?
Martijn van de Rijt.
© 2024 Amateurvoetbal Eindhoven, op dit artikel rust copyright.
Jouw reactie?